.
Κείμενο: Απόστολος Κ. Αποστολάκης
Ο Γιώργος Μπαλής δεν ήταν από τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ , ωστόσο η φήμη του ήταν ανάλογη ίσως και μεγαλύτερη αυτών . Το ονομά του κουβεντιάζονταν και πέρα από τα στενά όρια του Νομού Μαγνησίας τόσο στην διάρκεια της αντιστασιακής του δράσης, όσο και αργότερα στην πολιτική του διαδρομή, αφού εκλέχτηκε 3 φορές Δήμαρχος Νέας Ιωνίας Βόλου .
Ο Γ. Μπαλής γεννήθηκε στην Σμύρνη το 1919 και μετά την καταστροφή ήρθε με τους γονείς του αρχικά στον Πειραιά και μετά στον Βόλο . Το προσφυγικό του σπίτι ήταν κοντά στην Ευαγγελίστρια , όπου δημιουργήθηκε ο αρχικός πυρήνας της νέας συνοικίας που αργότερα εξελίχτηκε σε Δήμο
Το 1934 οι οικογένεια επέστρεψε στην Αθήνα μαζί με τον μικρό δίχρονο τότε αδελφό του Λάκη και εγκαταστάθηκαν στο Αιγάλεω . Μαζί με τον πατέρα του δημιούργησαν εργαστήριο ξυλογλυπτικής, επάγγελμα που συνέχισε σε όλη του την ζωή .
Στον πόλεμο υπηρέτησε στην αμυντική γραμμή του ποταμού Νέστου αφού είχε πρώτα παρακολουθήσει ειδικά μαθήματα εκπαιδευτή στην σχολή πολέμου. Το γεγονός αυτό στάθηκε πολύτιμο αργότερα στην αντιστασιακή του δράση . Πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς αλλά κατόρθωσε να δραπετεύσει και να γυρίσει στην Αθήνα . Στον τρομερό χειμώνα του 41-42 οι γονείς του πέθαναν από την πείνα όπως και δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι της πρωτεύουσας.
Γυρίζει στον Βόλο με τον δεκάχρονο τότε αδελφό του και οργανώνεται στο ΕΑΜ .
Τον Ιούλιο του 42 μετά από προδοσία, η ομάδα του συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς και κλείνεται στην φυλακές Ιωασαφάτ .Ο δεκάχρονος αδελφός του φιλοξενείται από συγγενείς και φίλους της οικογένειας . Δραπετεύει στις 9 Σεπτεμβρίου του 43 εκμεταλλευόμενος την συνθηκολόγηση της Ιταλίας και αμέσως κατατάσσεται στον ΕΛΑΣ .Λόγω της ειδικότητας του εκπαιδευτή τοποθετείται στο έμπεδο της Γούρας (ΟΘΡΥΣ)όπου υπήρχε μονάδα εκπαίδευσης. Η εξελιξή του λόγω των ικανοτήτων του ήταν ραγδαία . Τον Οκτώβριο γίνεται διμοιρίτης της 2ης διμοιρίας του 9ου Λόχου και λίγο αργότερα Καπετάνιος του ίδιου Λόχου του 3ου Τάγματος του 54ου Συντάγματος ΕΛΑΣ .
Ο Λόχος του ήταν ίσως ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος της περιοχής αφού πήρε μέρος στις περισσότερες μάχες που έδωσε το Σύνταγμα .
Ως καπετάνιος του 9ου Λόχου ήταν επικεφαλής της ομάδας του σε πολλές μάχες του ΕΛΑΣ στο Μαυροβούνι, στο Πήλιο αλλά και στον κάμπο της ανατολικής Θεσσαλίας
Στη μάχη της Ζαγοράς (18-19/12/43) ήταν επικεφαλής της διμοιρίας του 9ου Λόχου που αποδεκάτισε την γερμανική μονάδα η οποία είχε προβεί νωρίτερα στη σφαγή της Δράκειας. Στην μάχη αυτή αναδεικνύονται τα ηγετικά του χαρίσματα, όπως εξιστορούν πολλοί συμπολεμιστές του στην Νίτσα Κολιού
Στην επιχείρηση της «Μάχης της Σοδειάς» (20/6/44-2/9/44), πήρε μέρος στην επίθεση σε γερμανική βάση συγκέντρωσης σιτηρών στο Καραλάρ (Ελευθεροχώριο) επικεφαλής δύο διμοιριών. Λίγες μέρες μετά, σε μάχη απόκρουσης γερμανικής επίθεσης στο Γεντίκι Συκουρίου είχε μαζί και τον 14χρονο τότε αδελφό του Λάκη.
Τον Σεπτέμβριο του ’44 ως επικεφαλής του 9ου Λόχου μετέχει στην επίθεση-σαμποτάζ στη σιδηροδρομική γραμμή Λάρισας-Μακρυχωρίου, στο τμήμα από Καζέλο μέχρι Χατζόμπασι, στο πλαίσιο του συμμαχικού σχεδίου «Κιβωτός». Στην επίθεση μετείχε και διμοιρία σαμποτέρ με επικεφαλής τον «Πιπίνο» (Νίκος Κρασούλης), τον «μπουρλοτιέρη» του ΕΛΑΣ.
Μετά την εκτέλεση του σχεδίου «Κιβωτός» ο 9ος Λόχος επιστρέφει στο Πήλιο και εγκαθίσταται στην περιοχή Μακρυνίτσας-Πορταριάς, παίρνοντας μέρος σε μάχες για την επικείμενη πλέον απελευθέρωση του Βόλου.
Μεταξύ άλλων ο Γ. Μπαλής είναι επικεφαλής του Λόχου στις μάχες της Πορταριάς (10/120/44), των Χανίων (12/10/44), της Ανεμούτσας (12/10/44), της Αγριάς (15/10/44).
Στις 19 Οκτωβρίου 1944 ο Γ. Μπαλής παίρνει την εντολή ο 9ος Λόχος να εκκαθαρίσει τη Γορίτσα όπου ήταν εγκατεστημένη φρουρά των Γερμανών μαζί με ιταλούς μελανοχίτωνες, ώστε οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ να μπουν στην πόλη του Βόλου χωρίς πρόβλημα. Οι Γερμανοί εγκαταλείπουν τη Γορίτσα και με το ρίξιμο τριών φωτοβολίδων δίνεται το σύνθημα στη διοίκηση του 54ου Συντάγματος ότι ο δρόμος για τον ελεύθερο πιά Βόλο είναι ανοιχτός.
Στην πόλη εισέρχεται θριαμβευτικά η διοίκηση του 54ου με τους Μαλλιαρό-Πηλειορείτη, η διοίκηση του 3ου Τάγματος με τους Μενεέμη-Θώμο, η αντάρτικη διμοιρία της ΕΠΟΝ και η χορωδία του Ντίνου Πάντα.
Ο 9ος Λόχος μπαίνει στο Βόλο από την πλευρά Ν. Δημητριάδας-Αναύρου και εγκαθίσταται στο κτίριο της Εμπορικής Σχολής αναλαμβάνοντας υπηρεσία περιπόλων και φρουράς δημοσίων κτιρίων στην ελεύθερη πόλη. Ο Γ. Μπαλής επιλέγεται να είναι μεταξύ των ομιλητών στη μεγάλη συγκέντρωση για την απελευθέρωση του Βόλου, που έγινε στην πλατεία Ελευθερίας.
Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε επαγγελματικά με την ξυλογλυπτική και με την Αυτοδιοίκηση . Ήταν ο πρώτος αιρετός δήμαρχος του νεοσυσταθέντος Δήμου ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ ΒΟΛΟΥ το 1951. Επανεκλέχτηκε το 1964 . Η χούντα των Συνταγματαρχών όπως ήταν επόμενο τον καθαίρεσε από το αξίωμα του Δημάρχου εξοριζοντάς τον στην Γυάρο, Λέρο και Ωρωπό .
Επανεκλέχτηκε Δήμαρχος το 1975 για τρίτη φορά . Πέθανε τον Ιούνιο του 2007 σε ηλικία 88 ετών .
Ο μικρός αδερφός του Λάκης (Ευάγγελος) μετά τον πόλεμο ακολούθησε το επάγγελμα του μουσικού και δημιούργησε την πασίγνωστη επιτυχία : Η ΒΟΛΙΩΤΙΣΑ ( στου Βόλου τις ακρογιαλιές) Το 1960 έφυγε με μουσική κομπανία στην Αμερική . Εγκαταστάθηκε και δημιούργησε οικογένεια στο ΣΙΚΑΓΟ όπου ζει μέχρι σήμερα .
Πηγές: Νίτσα Κολιού , Γρηγόρης Ρέντης ,οικογενειακό αρχείο .Ευχαριστώ τον γιό του Μάκη για την παραχώρηση πληροφοριακού και φωτογραφικού υλικού .
Κείμενο: Απόστολος Κ. Αποστολάκης
Ο Γιώργος Μπαλής δεν ήταν από τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ , ωστόσο η φήμη του ήταν ανάλογη ίσως και μεγαλύτερη αυτών . Το ονομά του κουβεντιάζονταν και πέρα από τα στενά όρια του Νομού Μαγνησίας τόσο στην διάρκεια της αντιστασιακής του δράσης, όσο και αργότερα στην πολιτική του διαδρομή, αφού εκλέχτηκε 3 φορές Δήμαρχος Νέας Ιωνίας Βόλου .
Ο Γ. Μπαλής γεννήθηκε στην Σμύρνη το 1919 και μετά την καταστροφή ήρθε με τους γονείς του αρχικά στον Πειραιά και μετά στον Βόλο . Το προσφυγικό του σπίτι ήταν κοντά στην Ευαγγελίστρια , όπου δημιουργήθηκε ο αρχικός πυρήνας της νέας συνοικίας που αργότερα εξελίχτηκε σε Δήμο
Το 1934 οι οικογένεια επέστρεψε στην Αθήνα μαζί με τον μικρό δίχρονο τότε αδελφό του Λάκη και εγκαταστάθηκαν στο Αιγάλεω . Μαζί με τον πατέρα του δημιούργησαν εργαστήριο ξυλογλυπτικής, επάγγελμα που συνέχισε σε όλη του την ζωή .
Στον πόλεμο υπηρέτησε στην αμυντική γραμμή του ποταμού Νέστου αφού είχε πρώτα παρακολουθήσει ειδικά μαθήματα εκπαιδευτή στην σχολή πολέμου. Το γεγονός αυτό στάθηκε πολύτιμο αργότερα στην αντιστασιακή του δράση . Πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς αλλά κατόρθωσε να δραπετεύσει και να γυρίσει στην Αθήνα . Στον τρομερό χειμώνα του 41-42 οι γονείς του πέθαναν από την πείνα όπως και δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι της πρωτεύουσας.
Γυρίζει στον Βόλο με τον δεκάχρονο τότε αδελφό του και οργανώνεται στο ΕΑΜ .
Τον Ιούλιο του 42 μετά από προδοσία, η ομάδα του συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς και κλείνεται στην φυλακές Ιωασαφάτ .Ο δεκάχρονος αδελφός του φιλοξενείται από συγγενείς και φίλους της οικογένειας . Δραπετεύει στις 9 Σεπτεμβρίου του 43 εκμεταλλευόμενος την συνθηκολόγηση της Ιταλίας και αμέσως κατατάσσεται στον ΕΛΑΣ .Λόγω της ειδικότητας του εκπαιδευτή τοποθετείται στο έμπεδο της Γούρας (ΟΘΡΥΣ)όπου υπήρχε μονάδα εκπαίδευσης. Η εξελιξή του λόγω των ικανοτήτων του ήταν ραγδαία . Τον Οκτώβριο γίνεται διμοιρίτης της 2ης διμοιρίας του 9ου Λόχου και λίγο αργότερα Καπετάνιος του ίδιου Λόχου του 3ου Τάγματος του 54ου Συντάγματος ΕΛΑΣ .
Ο Λόχος του ήταν ίσως ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος της περιοχής αφού πήρε μέρος στις περισσότερες μάχες που έδωσε το Σύνταγμα .
Ως καπετάνιος του 9ου Λόχου ήταν επικεφαλής της ομάδας του σε πολλές μάχες του ΕΛΑΣ στο Μαυροβούνι, στο Πήλιο αλλά και στον κάμπο της ανατολικής Θεσσαλίας
Στη μάχη της Ζαγοράς (18-19/12/43) ήταν επικεφαλής της διμοιρίας του 9ου Λόχου που αποδεκάτισε την γερμανική μονάδα η οποία είχε προβεί νωρίτερα στη σφαγή της Δράκειας. Στην μάχη αυτή αναδεικνύονται τα ηγετικά του χαρίσματα, όπως εξιστορούν πολλοί συμπολεμιστές του στην Νίτσα Κολιού
Στην επιχείρηση της «Μάχης της Σοδειάς» (20/6/44-2/9/44), πήρε μέρος στην επίθεση σε γερμανική βάση συγκέντρωσης σιτηρών στο Καραλάρ (Ελευθεροχώριο) επικεφαλής δύο διμοιριών. Λίγες μέρες μετά, σε μάχη απόκρουσης γερμανικής επίθεσης στο Γεντίκι Συκουρίου είχε μαζί και τον 14χρονο τότε αδελφό του Λάκη.
Τον Σεπτέμβριο του ’44 ως επικεφαλής του 9ου Λόχου μετέχει στην επίθεση-σαμποτάζ στη σιδηροδρομική γραμμή Λάρισας-Μακρυχωρίου, στο τμήμα από Καζέλο μέχρι Χατζόμπασι, στο πλαίσιο του συμμαχικού σχεδίου «Κιβωτός». Στην επίθεση μετείχε και διμοιρία σαμποτέρ με επικεφαλής τον «Πιπίνο» (Νίκος Κρασούλης), τον «μπουρλοτιέρη» του ΕΛΑΣ.
Μετά την εκτέλεση του σχεδίου «Κιβωτός» ο 9ος Λόχος επιστρέφει στο Πήλιο και εγκαθίσταται στην περιοχή Μακρυνίτσας-Πορταριάς, παίρνοντας μέρος σε μάχες για την επικείμενη πλέον απελευθέρωση του Βόλου.
Μεταξύ άλλων ο Γ. Μπαλής είναι επικεφαλής του Λόχου στις μάχες της Πορταριάς (10/120/44), των Χανίων (12/10/44), της Ανεμούτσας (12/10/44), της Αγριάς (15/10/44).
Στις 19 Οκτωβρίου 1944 ο Γ. Μπαλής παίρνει την εντολή ο 9ος Λόχος να εκκαθαρίσει τη Γορίτσα όπου ήταν εγκατεστημένη φρουρά των Γερμανών μαζί με ιταλούς μελανοχίτωνες, ώστε οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ να μπουν στην πόλη του Βόλου χωρίς πρόβλημα. Οι Γερμανοί εγκαταλείπουν τη Γορίτσα και με το ρίξιμο τριών φωτοβολίδων δίνεται το σύνθημα στη διοίκηση του 54ου Συντάγματος ότι ο δρόμος για τον ελεύθερο πιά Βόλο είναι ανοιχτός.
Στην πόλη εισέρχεται θριαμβευτικά η διοίκηση του 54ου με τους Μαλλιαρό-Πηλειορείτη, η διοίκηση του 3ου Τάγματος με τους Μενεέμη-Θώμο, η αντάρτικη διμοιρία της ΕΠΟΝ και η χορωδία του Ντίνου Πάντα.
Ο 9ος Λόχος μπαίνει στο Βόλο από την πλευρά Ν. Δημητριάδας-Αναύρου και εγκαθίσταται στο κτίριο της Εμπορικής Σχολής αναλαμβάνοντας υπηρεσία περιπόλων και φρουράς δημοσίων κτιρίων στην ελεύθερη πόλη. Ο Γ. Μπαλής επιλέγεται να είναι μεταξύ των ομιλητών στη μεγάλη συγκέντρωση για την απελευθέρωση του Βόλου, που έγινε στην πλατεία Ελευθερίας.
Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε επαγγελματικά με την ξυλογλυπτική και με την Αυτοδιοίκηση . Ήταν ο πρώτος αιρετός δήμαρχος του νεοσυσταθέντος Δήμου ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ ΒΟΛΟΥ το 1951. Επανεκλέχτηκε το 1964 . Η χούντα των Συνταγματαρχών όπως ήταν επόμενο τον καθαίρεσε από το αξίωμα του Δημάρχου εξοριζοντάς τον στην Γυάρο, Λέρο και Ωρωπό .
Επανεκλέχτηκε Δήμαρχος το 1975 για τρίτη φορά . Πέθανε τον Ιούνιο του 2007 σε ηλικία 88 ετών .
Ο μικρός αδερφός του Λάκης (Ευάγγελος) μετά τον πόλεμο ακολούθησε το επάγγελμα του μουσικού και δημιούργησε την πασίγνωστη επιτυχία : Η ΒΟΛΙΩΤΙΣΑ ( στου Βόλου τις ακρογιαλιές) Το 1960 έφυγε με μουσική κομπανία στην Αμερική . Εγκαταστάθηκε και δημιούργησε οικογένεια στο ΣΙΚΑΓΟ όπου ζει μέχρι σήμερα .
Πηγές: Νίτσα Κολιού , Γρηγόρης Ρέντης ,οικογενειακό αρχείο .Ευχαριστώ τον γιό του Μάκη για την παραχώρηση πληροφοριακού και φωτογραφικού υλικού .
Νο 2 ο μικρός Λάκης
Η σωστή ημερομηνία είναι 1985
