Κείμενο : Απόστολος Κ. Αποστολάκης
Δεν θέλω δόξες, Δε θέλω σύνταξη , Δε θέλω τίποτα
Λόγια του γνωστού Σταύρακα στην Νίτσα Κολιού στην διάρκεια της συνέντευξης που του πήρε το 1984 όταν ο ίδιος ήταν 86 χρόνων . Το πραγματικό όνομα ήταν Σταύρος Χατζησταμούλης .Όλος ο κόσμος όμως τον ήξερε σαν Σταύρακα και όχι μόνο στην διάρκεια της Αντίστασης όπου πολλοί αγωνιστές είχαν ψευδώνυμα. Φοβερός στην όψη με ένα τεράστιο μουστάκι που το διατήρησε μέχρι τα βαθιά γεράματα ,αλλά μαλακός στην ψυχή και με πολλές ευαισθησίες όπως έλεγαν αυτοί που τον γνώριζαν.
Ο Σταύρακας είχε γεννηθεί το 1898 στην Μακρυνίτσα και είχε ανάμειξη στους κοινωνικούς αγώνες από την δεκαετία του είκοσι . Συμμετείχε σε παράνομο μηχανισμό ( 1)από τον οποίο είχε επιφορτιστεί να κρύβει ένα πολύγραφο όπως ό ίδιος είπε στην ερευνήτρια και συγγραφέα στην οποία χρωστάμε πολλά για το τεράστιο έργο που μας κληρονόμησε .
Στην περίοδο της κατοχής ήταν από τους πρώτους που εντάχτηκε στην ΕΑΜική αντίσταση και συνδέθηκε με τις ανταρτικές ομάδες που άρχισαν να δημιουργούνται στο Πήλιο προς το τέλος το 1942 . Γνώστης της παράνομης δράσης είχε δημιουργήσει τους δικούς του κώδικες επικοινωνίας και έγινε ο Βιγλάτορας του Φυτόκου για τους ανθρώπους του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ που έπρεπε να επικοινωνούν με την Άνω Κερασιά όπου ήταν η έδρα των πρώτων ανταρτών και αργότερα η έδρα του 54ου Συντάγματος ΕΛΑΣ .
Η συνεισφορά του στον απελευθερωτικό αγώνα ήταν καθοριστική για την ασφάλεια των ανταρτών της Κερασιάς . Από αυτόν περνούσαν όσοι ανέβαιναν από τον Βόλο στην Κερασιά να καταταχθούν σε μάχιμες μονάδες . Από αυτόν περίμεναν σήμα οι επάνω αν κάτι ύποπτο συνέβαινε . Ήταν το μάτι και το αυτί μιας ολόκληρης κοινωνίας που ζούσε στο βουνό και προετοίμαζε μάχες και σαμποτάζ σε βάρος των κατακτητών . Στην αρχή των Ιταλών και από τον Σεπτέμβρη του 43 των Γερμανών .
Τον Σταύρακα βοηθούσε και η αδελφή του Σοφία η οποία είχε και αυτή σημαντική συμβολή στον αγώνα .
Ο Σταύρακας όπως είπαμε κατείχε πολύ καλά την τέχνη της παράνομης δράσης από την εποχή της δεκαετίας του είκοσι όταν και μπόρεσε να διασώσει τον παράνομο πολύγραφο . Όταν τον παρέδωσε στο αρχηγείο των ανταρτών και τον ρώτησε ο καπετάνιος του Συντάγματος Πέτρος Πηλιορείτης που τον βρήκε, ο πανέξυπνος Μακρυνιτσιώτης του απάντησε >> Για ποιόν πολύγραφο μιλάς ; Δεν καταλαβαίνω . Εγώ σας έδωσα μία ραπτομηχανή SINGER γα να ράβετε τα ρούχα σας . Την πήρα από τους Γερμανούς <<
Η τόλμη του Σταύρακα ήταν παροιμιώδης . Όταν χρειάστηκε να μεταφέρει όπλα δεν δίστασε να τα μεταφέρει μέσα από την πόλη του Βόλου σε ένα κάρο σκεπασμένα με μπάλες από άχυρο . Το έκανε κάτω από τα μάτια των Ιταλών διακινδυνεύοντας την ζωή του γιατί αν τον έπιαναν η εκτελεσή του ήταν σίγουρη. .
Ο Σταύρακας δεν ήταν από τους ανθρώπους που μπορούσαν να μπουν εύκολα σε καλούπια. Όταν αποφασίστηκε να εκκενώσουν προσωρινά την περιοχή του Πηλίου για λόγους ασφαλείας και να συμπτυχθούν στην Πίνδο , βρήκε στην ΚΡΑΝΙΑ τον γνωστό Βολιώτη γιατρό Βαγγέλη Σκούρα και διαμαρτυρήθηκε . Δικαιώθηκε και γύρισε στην έδρα του(2) με την ιδιαίτερη μάλιστα τιμή να του εμπιστευτούν ομάδα ανταρτών και 60 φορτώματα όπλα και πυρομαχικά να τα μεταφέρει στο Πήλιο .
Οι νέες γενιές δεν έχουν ακούσει κάτι για τον θρυλικό Σταύρακα όπως δεν έχουν ακούσει και για χιλιάδες άλλους ανώνυμους ΗΡΩΕΣ τους οποίους η πολιτεία δεν φρόντισε να τιμήσει πέρα από την αναγνώριση και την σύνταξη που έδωσε σε κάποιους η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην δεκαετία του ογδόντα .
Η πραγματική αναγνώριση θα ήταν να διδάσκονταν στα σχολεία η ιστορία και η προσφορά αυτών των καθημερινών ΗΡΩΩΝ
Ο Σταύρος Χατζησταμούλης ( ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ) πέθανε το 1994
1: ( ο ίδιος δεν ανέφερε ποιον μηχανισμό, αλλά θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι ήταν του ΚΚΕ)
2: Στην Βίγλα του Σταύρακα κτίστηκε τα τελευταία χρόνια η ΜΟΝΗ ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΟΥ(βλέπε χάρτη)
Πηγές: η >>εγκυκλοπαίδεια << της Νίτσας Κολιού : ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ και ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ 41-44
