ΠΑΝΥΓΥΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΔΡΑΚΕΙΑ 23

 

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ  ΓΙΑ ΤΗΝ 80η ΕΠΕΤΕΙΟ

    ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΚΕΙΑΣ

      ΣΤΙΣ   18ης  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1943 

                       (Δράκεια  Δευτέρα 18 Δεκεμβρη 2023).

                                    Βλάσης Μαργ. Βολιωτης

                             

                        

                                                        Έφτασαν ντυμένοι  “φίλοι”

                                                        αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

                                                        τα παμπάλαια δώρα  προσφέροντας.

                                                        Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε

                                                        παρά μόνο σίδερο και φωτιά.

                                                        Στ΄ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα

                                                        μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

                                                        Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

 

                                                          Δράκεια   18 Δεκεμβρη 1943.

                   Οι σφαίρες του  μίσους  διαπερνούν τα  παλιά φθαρμένα πανωφόρια τους, τρυπούν τα σκληραγωγημένα κορμιά τους,  σπάζουν τα  γεροδεμένα τους κόκαλα, στροβιλίζονται μέσα  στα σωθικά τους, αφήνοντας ανοιχτές   πληγές  που  αιμορραγούν.  Το αίμα  τους παγώνει στο χειμωνιάτικο πρωινό κρύο εκείνης της αποφράδας ημέρας. Τα σφριγηλά κορμιά τους σωριάζονται το ένα πάνω στο άλλο. Οι ψυχές τους πετούν στα ουράνια παλάτια. Ο  Θεός  τις αγκαλιάζει, γιατί ο Θεός αγαπάει  την δικαιοσύνη και υποφέρει απ΄ το άδικο.  Το κροτάλισμα των φονικών όπλων αντηχεί στα φαράγγια του βουνού και ο αντίλαλος γυρίζει πίσω, όχι ως νόμος της φύσης, αλλά για να βεβαιώσει το άδικο. Τα πουλιά τρομαγμένα πετούν μακριά  και αφήνουν έρημες τις φωλιές τους. Ψυχανεμίζονται  και αυτά το  μεγάλο κακό.  Τα άψυχα σώματα  σχηματίζουν  τώρα ένα  πελώριο σωρό. Όπως ένας σωρός από πέτρες ή ένας σωρός από ξύλα. Το αίμα τρέχει ασταμάτητα, δεν προλαβαίνει  πια να παγώσει. Το παίρνει η ρεματιά και  ύστερα ο Βρύχωνας,  το ποτάμι με το αρχαίο όνομα που κατεβαίνει από την  άγρια χαράδρα της Δράκειας, το πηγαίνει στον κάμπο με τις πορτοκαλιές και τις λεμονιές και  κοκκινίζει την θάλασσα. Το παίρνει το κύμα και το ρίχνει πάνω στα βράχια. Κοκκινίζουν τα βράχια, κοκκινίζει η άμμος. Για να είναι και η θάλασσα αδιάψευστος μάρτυρας  του εγκλήματος, ενός εγκλήματος  βασισμένου στην απάνθρωπη ναζιστική-φασιστική ιδεολογία, της βίας, της μισαλλοδοξίας και των  φυλετικών διακρίσεων. Ο ήλιος  για μέρες κρύβεται,  λες  κι από ντροπή. Το φεγγάρι έχασε τον δρόμο του και χάθηκε πίσω από το βουνό, στις Αγριόλευκες. Η  καταχνιά  της νύχτας μέρες τώρα κρύβει κι αυτό το αμυδρό φως των αστεριών. Οι ξαστεριές θ΄ αργήσουν να έλθουν ξανά στη Δράκεια.

                                                  Η Δράκεια πενθεί τα παλληκάρια της!

                                                   Η Δράκεια διαβαίνει το κατώφλι της Ιστορίας!

              Και ο ποιητής θρηνεί γοερά:

                                                    Την κούρσεψαν τη Δράκεια απ’ τον ανθό της

                                                    νέκρωσαν τα κούμαρα και τα κυπαρισόμηλα.

                                                    Από τη Δράκεια ακούγονται κραυγές

                                                    Πέφτουν οι νύφες,δέρνονται στο άδειο προσκεφάλι

                                                    πέφτουν οι  μάνες και θρηνούν μες τα λυγορέματα.

 

                                                          

                 80 ΟΛΌΚΛΗΡΑ ΧΡΌΝΙΑ από την μαρτυρική θυσία των Δρακειωτών Πατριωτών συμπληρώνονται σήμερα . Μέρα συγκίνησης, μα προπάντων μέρα μνήμης είναι η σημερινή.  Τα μάτια μας θα δακρύσουν από συγκίνηση,όχι από πόνο.  Ο πόνος μας, έχει γίνει πια  περηφάνια.  Μέρα περηφάνιας λοιπόν δόξας και τιμής. Γιατί έχουμε μάθει από τα παλιά χρόνια  ως λαός, να τιμάμε την θυσία σαν ύψιστο καθήκον. Και δεν υπάρχει για μας ελευθερία χωρίς θυσία. Και έχουμε μάθει πάλι από τα παλιά χρόνια να γιορτάζουμε την ελευθερία ως πηγή ζωής και ζωοφόρο αγαθό.  Η ελευθερία είναι για τους Έλληνες, έννοια ισάξια και εφάμιλλη της ζωής. Γι αυτό και στις ιστορικές επετείους αναφωνούμε όλοι μαζί, εκείνο το  “ΖΗΤΩ”, και η καρδιά μας χαίρετε και  πλημμυρίζει από αγαλλίαση. Γι αυτό και στην ιστορική  συνείδηση  του λαού μας, το  Μεσολόγγι  είναι καθαγιασμένο και οι Θερμοπύλες πρότυπο  ευθύνης, γιατί εμπεριέχουν την ΘΥΣΙΑ, και η θυσία νοηματοδοτεί το χρέος στην Πατρίδα.      Ποτέ δεν είπαμε ότι οι Σουλιώτισσες  αυτοκτόνησαν, αλλά  πάντα λέμε ότι χόρεψαν το χορό του Ζαλόγγου.  Ο χορός γίνεται ένα με τον θάνατο. Οι Σουλιώτισσες δεν αρνήθηκαν την ζωή, την σκλαβιά αρνήθηκαν.

                                                     ΤΙΜΗΜΕΝΟΙ  ΑΘΑΝΑΤΟΙ  ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΣ

                     Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να σας τιμήσουμε. Με το μυαλό και την καρδιά μας στην ΘΥΣΙΑ σας, που είναι γραμμένη με το αίμα σας. Για αυτό και συμπροσευχηθήκαμε “ για την μετά των αγίων ανάπαυση  των ψυχών σας” και ψάλαμε όλοι μαζί “ αιωνία η μνήμη σας”. Είναι η θυσία σας που μας εμπνέει.  Με καρτερικότητα ανεβήκατε τον Γολγοθά σας, με θάρρος  αντιμετωπίσατε τον θάνατο,με περιφρόνηση τον  δήμιό σας. Αυτή η θυσία σας είναι που έφερε την πολυπόθητη ελευθερία. Ο κατακτητής  για να αντιμετωπίσει την ένοπλη αντίσταση του μαχόμενου λαού, και να εδραιώσει την τυραννία του, ξεσπά στους άμαχους και άοπλους με φρικώδη και ειδεχθή εγκλήματα.  Εφαρμόζει οργανωμένα και μεθοδικά τα  απάνθρωπα και σατανικής επινόησης  ναζιστικά αντίποινα, βασισμένα στην άκρως φασιστική και ανήθικη αρχή της συλλογικής ευθύνης,σε όλες τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης, ενάντια σε κάθε θεϊκό, ανθρώπινο, ηθικό, πολιτικό, γραπτό ή άγραφο νόμο. Δεν σέβεται ούτε το διεθνές Πολεμικό Δίκαιο της Γενεύης, ούτε την Συνθήκη της Χάγης του 1907, που προστατεύουν τον άμαχους πληθυσμούς. Εκατοντάδες ολοκαυτώματα πόλεων και χωριών, αθρόες ομαδικές εκτελέσεις, απαγχονισμοί, φόνοι,πυρπολήσεις, καταστροφές και λεηλασίες. Αυτός ο εχθρός και η φρικιαστική ιδεολογία του είναι ο φυσικός και ο ηθικός αυτουργός αυτών των στυγερών και αποτροπιαστικών εγκλημάτων. Η Πατρίδα μας θρηνεί 90.000 ανθρώπινα  αθώα θύματα. Εκατοντάδες πόλεις και χωριά θα προστεθούν στον κατάλογο του Εθνικού μας Μαρτυρολογίου.  Δίπλα στην σφαγή της Χίου, στην καταστροφή των Ψαρών, στο Σούλι, στην Κάσο, στέκονται τώρα ΠΕΡΉΦΑΝΑ τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, ο Χορτιάτης, οι δεκάδες μαρτυρικοί τόποι και το δικό μας χωριό, η ΔΡΑΚΕΙΑ. Η Ιστορία  γνωρίζει το χωριό μας από παλιά. Στα 1878 όταν η Θεσσαλία ξεσηκώνεται κατά του Οθωμανού δυνάστη, μια ομάδα από 70 παλληκάρια της Δράκειας με αρχηγό τον Γιαννάκη Μπαντή, παίρνουν τα όπλα και πολεμούν στις μάχες  Σαρακηνού--Μακρυνίτσας. Η επανάσταση θα πνιγεί στο αίμα, αλλά 3 χρόνια αργότερα το 1881, η ελευθερία θα ανατείλει στον τόπο μας.

                    Η μνήμη που είναι κατ΄ εξοχήν νοητική λειτουργία, δηλαδή λειτουργία του μυαλού μας,δεν ξεθωριάζει με τον χρόνο. Απλά από μνήμη του νου γίνεται μνήμη της καρδιάς. Φεύγει από τον νου και πάει κάπου εκεί κάτω από την καρδιά. Και είναι αυτή η μνήμη της καρδιάς που και το κακό μπορεί να εξαλείψει και το καλό να μεγεθύνει. Με την δύναμη αυτή της μνήμης της καρδιάς θα θωρακίσουμε την θυσία σας απέναντι στην λήθη. Με την μνήμη της καρδιάς μας θα αποτρέψουμε τις δυνάμεις του σκότους  και της βίας, που καιροφυλακτούν  να εφαρμόσουν ξανά τις αντιδημοκρατικές και φασιστικές τους επιλογές. Με την μνήμη της καρδιάς μας, πια η θυσία σας θα μας γεμίζει καμάρι και περηφάνια.

                   Αξίζει να σταθούμε για λίγο και να μνημονεύσουμε την παρουσία της γυναίκας της Δράκειας, στα τραγικά γεγονότα εκείνου του Δεκέμβρη του 1943. Είναι η σύζυγος, η μάνα, η αδελφή των αδικοσκοτωμένων ανδρών. Μαυροφορεμένη, πνίγει τον πόνο μέσα της, γίνεται ο άνδρας του σπιτιού, παίρνει την τσάπα στα χέρια της, καλλιεργεί τα κτήματα, στηρίζει τα ορφανά, παρηγορεί, χαρίζει την αγκαλιά της, την στοργή και την αγάπη της. Δίνει ζωή ξανά!

                  Και ο ποιητής δεν την ξεχνά.

                                     “ Ω πικρές γυναίκες με το μαύρο ρούχο

                                         παρθένες και γυναίκες

                                         που σιμά στη βρύση δίνατε να πιούνε

                                         στ’ αηδόνια των αγγέλων.

                                         Έλαχε να δώσει και σε σας ο χάρος

                                         την φούχτα του γεμάτη

                                         Μες απ’ τα πηγάδια τις κραυγές τραβάτε αδικοσκοτωμένων.

 

                   Τιμή και δόξα στους αλησμόνητους μάρτυρες της Δράκειας που  θυσιάστηκαν για την Ελευθερία.                                                                                             

Σας καλώ να αναφωνήσουμε όλοι  μαζί  ΑΘΑΝΑΤΟΙ !

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι !

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

 

ΣΙΜΕΑ

13 Δεκεμβρίου 2023  ·

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

Διπλό έγκλημα στην μνήμη 

 

 

» Οι σφαγές ήταν «λογικές» και όχι απάνθρωπες ή προμελετημένες, και επομένως δεν ήταν αντίθετες προς το διεθνές δίκαιο» Γερμανικό δικαστήριο

Κείμενο: Απόστολος Κ. Αποστολάκης

Οι Γερμανοί μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας στις 9 Σεπτεμβρίου 1943 προσπάθησαν με πολλαπλές αγριότητες να δείξουν στους Έλληνες Αντιστασιακούς ότι δεν θα είχαν την ίδια αντιμετώπιση που είχαν με τους Ιταλούς .

Όχι ότι οι Ιταλοί δεν έκαναν τα ίδια εγκλήματα . Έχουμε και από αυτούς μαζικά εγκλήματα ,όπως την σφαγή στο ΔΟΜΕΝΙΚΟ ,την σφαγή στο ΚΟΥΡΝΟΒΟ και άλλα .

 

Οι Γερμανοί είχαν πέσει στην παγίδα που τους είχαν στήσει οι σύμμαχοι και οι Αντιστασιακές οργανώσεις και πίστεψαν ότι η απόβαση των συμμάχων θα γίνει στην δυτική Ελλάδα και όχι στην Σικελία όπως έγινε τελικά .Είχαν εντείνει λοιπόν όλο το φθινόπωρο του 43 τις προσπάθειες να εξαρθρώσουν την αντίσταση στην Πελοπόννησο .Συναντούσαν σθεναρή αντίσταση από το ΕΑΜ –ΕΛΑΣ (η μόνη ουσιαστικά αντιστασιακή οργάνωση στην Πελοπόννησο) με αποκορύφωμα την πανωλεθρία τους στην μάχη της Κερπινής στις 20 Οκτωβρίου .

Δεκάδες οι νεκροί Γερμανοί και 78 αιχμάλωτοι . Δεν το άντεξαν αυτό οι Γερμανοί . Άρχισαν να σφίγγουν τον κλοιό με στόχο να εξουδετερώσουν το ηθικό των ντόπιων Ελλήνων και να πετύχουν απομόνωση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ . Σε αυτό το σχέδιο εντάσσεται η καταστροφή των Καλαβρύτων .

.

Η σφαγή των Καλαβρύτων είναι το μεγαλύτερο έγκλημα των Ναζιστικών Γερμανικών δυνάμεων στην διάρκεια της κατοχής.

Περίπου χίλιοι οι εκτελεσμένοι ,πάνω από 1000 σπίτια κατεστραμμένα. Ολοκληρωτική καταστροφή του χωριού.

Μετά το 1945 κανένας από τους δολοφόνους των Ελλήνων αμάχων δεν καταδικάστηκε για την «Επιχείρηση “Καλάβρυτα”» από τα γερμανικά δικαστήρια.

Οι εισαγγελείς της Ομοσπονδιακής Γερμανίας τυπικά κίνησαν δίκες ενάντια σε μερικούς αξιωματικούς της 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, όμως αυτές διακόπηκαν σύντομα. 

                                                                 

Ο στρατηγός Λε Ζουίρ
 

Η εισαγγελία στη πόλη Μπόχουμ, στην οποία εκκρεμούσαν μερικές δίκες λόγω της «Επιχείρησης “Καλάβρυτα”», διέκοψε τις προκαταρτικές εξετάσεις με την αιτιολογία ότι οι σφαγές ήταν «λογικές» και όχι απάνθρωπες ή προμελετημένες, και επομένως δεν ήταν αντίθετες προς το διεθνές δίκαιο. Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιήθηκε για τις αναστολές είναι φοβερό. Όπως και η Βέρμαχτ, οι περιοχές που ελέγχονταν από τον ΕΛΑΣ χαρακτηρίστηκαν «μολυσμένες από τους αντάρτες» και οι μαχητές της Αντίστασης «ελληνικές συμμορίες». 

 

Δυστυχώς τους Γερμανικούς χαρακτηρισμούς τους υιοθέτησε και η Ελληνική δεξιά.

Το Γερμανικό έγκλημα των Καλαβρύτων ακολούθησε Ελληνικό έγκλημα στην μνήμη και παραχάραξης της ιστορίας θέλοντας να αποδώσουν την ευθύνη των αντιποίνων στον ΕΛΑΣ .Έχοντας η δεξιά στις γραμμές της δοσίλογους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, προσπάθησαν και εν μέρει το κατάφεραν να στρέψουν τον κόσμο ενάντια στην Πατριωτική ΕΑΜική προσφορά .

Μεταπολεμικά παραχάραξαν τα ιστορικά γεγονότα δίνοντας ακόμα και ψευδείς ημερομηνίες . Δηλαδή ότι οι Γερμανοί εγκλημάτησαν μεν αλλά το έκαναν για αντίποινα για τον θάνατο Γερμανών στην περιοχή των Καλαβρύτων .

Βρέθηκαν άνθρωποι που προσπάθησαν να… δικαιολογήσουν το έγκλημα αυτό! Τον Οκτώβριο του 1959 (συζητήσεις της Βουλής της 20ής, 21ης και 22ας Οκτωβρίου 1959), ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Π. Κανελλόπουλος, μιλώντας για τα γεγονότα των Καλαβρύτων, είπε ότι προκλήθηκαν από την… δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση των Γερμανών, επειδή ο ΕΛΑΣ εξετέλεσε Γερμανούς αιχμαλώτους.

Τα ίδια είχε υποστηρίξει λίγους μήνες νωρίτερα και ο βουλευτής της ΕΡΕ Β. Παπαρρηγόπουλος.Τα ίδια υποστηρίζουν και τώρα Έλληνες φιλογερμανοί ΄΄ ερευνητές΄΄

Όμως οι ίδιοι οι Γερμανοί δίνουν άλλες ημερομηνίες . Συγκεκριμένα σε δελτίο τύπου της εποχής γράφουν:

 

«Την 17.12.1943, εφονεύθησαν και ηκρωτηριάσθησαν κτηνωδώς Γερμανοί στρατιώται υπό κομμουνιστικών συμμοριών εις την περιοχήν Καλαβρύτων – Μαζεΐκων». Τα Καλάβρυτα κατεστράφησαν στις 13/12/1943.

Οι ίδιοι οι Γερμανοί αναφέρουν ότι οι στρατιώτες τους σκοτώθησαν στις 17/12/43, δηλαδή μετά τετραήμερο.

Οι δεξιές μετακατοχικές κυβερνήσεις θέλοντας να σβήσουν από την συνείδηση των Ελλήνων την ηρωική προσφορά του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ προσπάθησαν να του χρεώσουν τα εγκλήματα των Γερμανών Ναζί .

Την αλήθεια όμως την αποκαθιστά ο υπαρχηγός του ΕΔΕΣ Κομνηνός Πυρομάγλου ο οποίος δεν δίστασε να γράψει την αλήθεια

Γράφει ο Πυρομάγλου αρκετά χρόνια μετά αφού είχε μελετήσει και τα Γερμανικά αρχεία .

«…Μετά την πλήρη κατάληψιν, υπό των Συμμαχικών Στρατευμάτων της Νοτίου Ιταλίας, ως και την απελευθέρωσιν της Βορείου Αφρικής η Πελοπόννησος και η Δυτική Στερεά εθεωρήθησαν υπό του Γερμανικού Επιτελείου

“ως πρώτη γραμμή μετώπου ”, εις τα μετόπισθεν της οποίας θα έπρεπε να εξουδετερωθή πάσα ανταρτική κίνησις “εν ανάγκη και να ερημωθή η περιοχή”.

Το Γερμανικόν Επιτελείον, φοβούμενον κατάληψιν της Επτανήσου, και αποβάσεις εις τας δυτικάς ακτάς της Ελλάδος (ανεμένετο άλλωστε μία τοιαύτη συμμαχική ενέργεια) απεφάσισε να ενεργήση όχι μόνον εκκαθαριστικάς επιχειρήσεις εναντίον των Ελλήνων ανταρτών, αλλά και να περάση δια πυρός και σιδήρου κατοίκους και χωρία της ορεινής περιοχής της Ελλάδος…

…Αι σφαγαί των Καλαβρύτων δεν υπήρξαν ενέργεια μεμονωμένη των Γερμανών.

Υπήρξε μία εκ των ενεργειών ενός γενικωτέρου σχεδίου του Γερμανικού

Επιτελείου, εις βάρος των αμάχων ελληνικών πληθυσμών.

Απομόνωσις του δράματος των Καλαβρύτων προδίδει, νομίζομεν, ηθελημένην παραποίησιν ή ηθελημένην εκμετάλλευσιν «

Αυτό ήταν το ΔΙΠΛΟ έγκλημα των ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ . Οι Γερμανοί αφάνισαν ζωές και σπίτια, η μετακατοχική δεξιά έβαλε ΘΗΛΙΑ στην ΜΝΗΜΗ για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο ενός βιβλίου του δημοσιογράφου Γιάννη ΜΑΝΤΙΔΗ .

 

 

Υ.Γ.1Ο στρατηγός Λε Ζουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1954, ο Εμπερσμπέργκερ χάθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο και ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972, σε ηλικία 67 ετών. Ο στρατιωτικός διοικητής της Ελλάδας, Χέλμουτ Φέλμι (‪1885-1965), καταδικάσθηκε το 1948 σε φυλάκιση 15 ετών από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για όλα τα εγκλήματα πολέμου του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από τρία χρόνια

ΥΓ2 Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ο οποίος είχε σημαντική προσφορά στον Αντιφασιστικό αγώνα στην διάρκεια της κατοχής και στη συνέχεια σφοδρός πολέμιος της ΕΑΜικής αντίστασης , στην δεκαετία του ογδόντα αναγνώρισε έστω καθυστερημένα την προσφορά του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ σε αντίθεση με την υπόλοιπη δεξιά παράταξη (ΝΔ) η οποία αποχώρησε από την βουλή μη ψηφίζοντας τον νόμο του ΠΑΣΟΚ που αναγνώριζε και την ΕΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

Το έκανε σαν μια πράξη μεταμέλειας γιατί γνώριζε ο ίδιος τα γεγονότα.

Την ημέρα της απελευθέρωσης της Πάτρας δίπλα στον Άρη φωτογραφίζονταν . Ήξερε για την προσφορά του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ .Το κλίμα της εποχής όμως μετακατοχικά δυστυχώς τον είχε τυφλώσει.

ΥΓ 3 Στις 18 Απριλίου του 2000, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γιοχάνες Ράου (1931-2006), επισκέφτηκε τα Καλάβρυτα και εξέφρασε τη βαθιά θλίψη του για την τραγωδία. Όμως δεν ανέλαβε την ευθύνη εξ ονόματος του γερμανικού κράτους και δεν αναφέρθηκε στο ζήτημα των αποζημιώσεων.

Υ.Γ 4 Αν με τον φόβο των αντιποίνων δεν έπρεπε να γίνει καμία αντιστασιακή πράξη τότε πρέπει να παραδεχτούμε ότι ΔΕΝ έπρεπε να γίνει και η επανάσταση του 21.

Πηγές .Χάγκεν Φλά’ι΄σερ . Μάρτιν Ζέκεντορφ. ο Χ. Φ. Μάγερ. Φ. Γρηγοριάδης, Συλλογικό ΣΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ,Κομνηνός Πυρομάγλου ,Παπαστεργιόπουλος, Τάσος Μαλεσιάδας, αφιερώματα.

 

25η Νοεμβρίου 2023

 

ΣΙΜΕΑ

2 Δεκεμβρίου στις 7:47 π.μ.  ·

Από το 1982 που αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται επίσημα την τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου . Τα τελευταία χρόνια μετά την ανέγερση ειδικού μνημείου με δωρεά του Εαμίτη αντιστασιακού και Δημοτικού συμβούλου Βόλου Μήτσου Ρήγα (1), η τελετή γίνεται στην πλατεία Ρήγα Φεραίου .

Η τελετή διοργανώνεται από την Περιφέρεια Θεσσαλίας (περ. ενότητα Μαγνησίας) με την συμμετοχή της Δημοτικής φιλαρμονικής και αγήματος στρατού .

Το στεφάνι του ΣΙΜΕΑ φέτος κατέθεσε το μέλος του ΣΙΜΕΑ Λεωνή Δημοπούλου (2)

Σημείωση 1 Αφιέρωμα για τον δωρητή του μνημείου Μήτσο Ρήγα >https://www.facebook.com/simea2016/posts/1207246326283939.

2) Τα στεφάνια του ΣΙΜΕΑ καταθέτουν απλά μέλη του Συλλόγου.Είναι μια πρακτική που έχουμε καθιερώσει από την αρχή της δράσης μας

 Η Λεωνή Δημοπούλου 

Η αντιπροσωπεία του ΣΙΜΕΑ με επικεφαλής τον Γραμματέα Απόστολο Κ.Αποστολάκη