Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑΣ

 

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑΣ

Η πρώτη μεγάλη μάχη 21 Μαρτίου 1943

Κείμενο : Απόστολος Κ. Αποστολάκης 

 

 

 

 

 Το ξενοδοχείο τότε 

Το ξενοδοχείο τώρα 

Λίγοι μήνες μόνο χρειάστηκαν για να δυναμώσει το Ελασίτικο αντάρτικο στο Βόρειο Πήλιο και να είναι έτοιμο να δώσει το πρώτο μεγάλο πλήγμα στον Ιταλό κατακτητή . Τα Χριστούγεννα του 42 ο Κώστας Κατσαντώνης ( Κατσίνος) και άλλοι δώδεκα αντάρτες του ΕΛΑΣ κατέβηκαν από τον Όλυμπο και άρχισαν τις προετοιμασίες . Υπήρχε ένας δικαιολογημένος σκεπτικισμός από το τοπικό ΕΑΜ, αν το Πήλιο με τις ιδιομορφίες που παρουσίαζε, ήταν κατάλληλος χώρος για δημιουργία ένοπλης αντίστασης .Δεν υπήρχε χώρος διαφυγής σε περίπτωση περικύκλωσης .

21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

 

21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης: Αφιέρωμα

Επιλογή αποσπασμάτων-επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Νικολάου

 

 

 

Εαρινή ισημερία η 21^η Μαρτίου αλλά και παγκόσμια ημέρα ποίησης. Γι’ αυτό προτείνουμε ένα διαφορετικό αφιέρωμα σήμερα, θα μιλήσουμε για ποιητές, για ποιητές που στην Κατοχή και στην Αντίσταση αγωνίστηκαν, με την πένα αλλά και το όπλο, για την ελεύθερη σκέψη και βούληση, για την ελεύθερη αυτοδιάθεση και την ελεύθερη πατρίδα. Θα τους αφήσουμε να μιλήσουν μέσα από τους στίχους τους, που τους έγραψαν σε ώρες μεγάλων κρίσεων, πολεμικών αναμετρήσεων, πυρετικών περιστάσεων, εσωτερικών αναστοχασμών, μέσα στη μεγαλύτερη ανθρώπινη τραγωδία του 20ού αιώνα, στίχοι τραγικά επίκαιροι τις μέρες που ζούμε.

 

Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! Είπε ένας απ’ το πλήθος.

Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν

Στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν του

μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.

 

Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.

Είμαι από φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.

 

Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;

Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;

 

Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.

Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις μου είπαν.

 

Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.

Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

 

Γινόταν ήλιος.

 

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές

Άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

 

Ο Ποιητής μοιράζεται στα δυο.

Τάκης Σινόπουλος, Ο Καιόμενος

Ο Τάκης Σινόπουλος (1917-1981), ιατρός παθολόγος, επιστρατεύτηκε το 1941 στον ελληνοϊταλικό πόλεμο όπου υπηρέτησε ως λοχίας του Υγειονομικού.

 

 

.......................

Εύκολα τρίβεται ο άνθρωπος μες στους πολέμους.

Ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτο χόρτο.

Χείλια και δάχτυλα που λαχταρούν ένα άσπρο στήθος

μάτια που μισοκλείνουν στο λαμπύρισμα της μέρας

και πόδια που θα τρέχανε, κι ας είναι τόσο κουρασμένα

στο παραμικρό σφύριγμα του κέρδους.

Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,

άπληστος σαν το χόρτο, ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν

σαν έρθει ο θέρος

προτιμά να σφυρίξουν τα δρεπάνια στ’ άλλο χωράφι.

Σαν έρθει ο θέρος

άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό

άλλοι μπερδεύουνται μες στ’ αγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν.

Αλλά τα ξόρκια τ’ αγαθά τις ρητορείες,

Σαν είναι οι ζωντανοί μακριά, τι θα τα κάνεις;

Μήπως ο άνθρωπος είναι άλλο πράγμα;

Μην είναι αυτό που μεταδίνει τη ζωή;

Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν.

 

Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε.

Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμάλωτου τη σκέψη

του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια

Δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς.

...................................

                                                            Γιώργος Σεφέρης, Τελευταίος Σταθμός

Ο Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) ακολούθησε καριέρα διπλωμάτη. Από το 1941 ως το 1944 ακολούθησε την ελληνική κυβέρνηση στην Κρήτη, Ν. Αφρική, Αίγυπτο και Ιταλία.

 

 

Είναι πολύ μακρινές οι γυναίκες. Τα σεντόνια τους μυρίζουν καληνύχτα.

Ακουμπάνε το ψωμί στο τραπέζι για να μη νιώσουμε πως λείπουν.

Τότε καταλαβαίνουμε πως φταίξαμε. Σηκωνόμαστε απ’ την καρέκλα και λέμε:

«Κουράστηκες πολύ σήμερα», ή «άσε, θ’ ανάψω εγώ τη λάμπα».

 

Όταν ανάβουμε το σπίρτο, εκείνη στρέφει αργά πηγαίνοντας

με μιαν ανεξήγητη προσήλωση προς την κουζίνα. Η πλάτη της

είναι ένα πικραμένο βουναλάκι φορτωμένο με πολλούς νεκρούς –

τους νεκρούς της φαμίλιας, τους δικούς της νεκρούς και τον δικό σου.

 

Ακούς το βήμα της να τρίζει στα παλιά σανίδια

ακούς τα πιάτα να κλαίνε στην πιατοθήκη κι ύστερα ακούγεται

το τραίνο που παίρνει τους φαντάρους για το μέτωπο.

                                                                        Γιάννης Ρίτσος, Γυναίκες

Ο Γιάννης Ρίτσος (1909-1990) από νωρίς προσχώρησε  στο πολιτιστικό κίνημα της Αριστεράς «Πρωτοπόροι». Το έργο του «Επιτάφιος» κατασχέθηκε και κάηκε το 1936 από το μεταξικό καθεστώς. Συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση, φυλακίστηκε και εξορίστηκε στη διάρκεια του Εμφυλίου στη Λήμνο, στη Μακρόνησο και στον Άγιο Ευστράτιο.

 

 

Θα σας πω πώς έγινε

Έτσι είναι η σειρά

 

Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο δρόμο του έναν χτυπημένο

Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε

 

Τόσο πολύ λυπήθηκε

Πού ύστερα φοβήθηκε

 

Πριν κοντά του να πλησιάει για να σκύψει να τον πιάσει, σκέφτηκε καλύτερα

Τι τα θες τι τα γυρεύεις

Κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω,

να ψυχοπονέσει τον καημένο

 

Και καλύτερα να πούμε

Ούτε πως τον έχω δει

 

Και επειδή φοβήθηκε

Έτσι συλλογίστηκε

 

Τάχα δεν θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;

Και καλά του κάνουνε αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες

Άρχισε λοιπόν και κείνος

Από πάνω να χτυπά

 

Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας.

                                                Ελένη Βακαλό, Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος

Η Ελένη Βακαλό (1921-2001) σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης και εργάστηκε ως τεχνοκριτικός, καθηγήτρια της Ιστορίας της Τέχνης και διευθύνουσα της «Σχολής Διακοσμητικών Τεχνών Βακαλό».

 

 

Κι όχι αυταπάτες προπαντός.

 

Το πολύ πολύ να τους εκλάβεις σα δυο θαμπούς προβολείς μες στην ομίχλη

Σαν ένα δελτάριο σε φίλους που λείπουν με τη μοναδική λέξη: ζω.

 

«Γιατί» όπως πολύ σωστά είπε κάποτε κι ο φίλος μου ο Τίτος,

«Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες

Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα.»

 

Έστω.

Ανάπηρος, δείξε τα χέρια σου. Κρίνε για να κριθείς.

                                                            Μανόλης Αναγνωστάκης, Επίλογος

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης (1925-2005) σπούδασε ιατρική και ανέπτυξε έντονη δράση στον χώρο της Αριστεράς. Πήρε μέρος στην Αντίσταση ως στέλεχος της ΕΠΟΝ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Για την πολιτική του δράση στο φοιτητικό κίνημα φυλακίστηκε στο διάστημα 1948-1951, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο, ποινή που δεν εκτελέστηκε. Μεταπολεμικά εργάστηκε ως ιατρός ακτινολόγος στη Θεσσαλονίκη και αργότερα στην Αθήνα.

 

Πώς να καταχωρήσω τόσα γεγονότα – τόσες απόπειρες

Πώς να μιλήσω;

Ενώ οι φωνές επιμένουν – οι ίδιες φωνές –

Ενώ αποκρούομαι – πώς θες να μείνω

Μία αστραπή, ένα κυκλάμινο, μία ρομφαία –

Πώς θες να μείνω επιτύμβια στήλη σε πεδίο μαχών

Σε ποιο σταθερό δάπεδο να οχυρώσω τις λεγεώνες μου;

............................................

Πώς θέλετε να οχυρώσω τις λεγεώνες μου

Σε πονηρά κατάστιχα και σε ντουλάπια

Πώς θέλετε να μπω μες στα τετράγωνα;

 

Παραμένω εν πλήρει συγχύσει αθώος.

                                                            Μιχάλης Κατσαρός, Πώς να καταχωρήσω

Ο Μιχάλης Κατσαρός (1919-1998) συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση μέσα από τη συμμετοχή του στην ΕΠΟΝ, στο ΕΑΜ και στον ΕΛΑΣ, βασανίστηκε και φυλακίστηκε από τις κατοχικές δυνάμεις. Μεταπολεμικά εργάστηκε ως δημοσιογράφος και υπάλληλος ραδιοφωνίας.

 

 

Σημ.: Τα βιογραφικά στοιχεία των ποιητών προέρχονται από τη σειρά «Η Ελληνική Ποίηση» σε επιμέλεια Αλέξανδρου Αργυρίου (εκδ. Σοκόλη).

 

 

 

 

ΕΛΑΝ

 ΕΛΑΝ 

https://www.facebook.com/simea2016/posts/366483638816758

 

Κείμενο στην σελίδα του FB 

ΠΕΕΑ

 ΠΕΕΑ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Η ΒΙΝΙΑΝΗ , πρωτεύουσα της Ελεύθερης Ελλάδας. 

 

 

 

 

 

 

 Η αίθουσα συνεδριάσεων της ΠΕΕΑ

 

 

 

 

Κείμενο : Απόστολος Αποστολάκης .

Στις 10 Μαρτίου του 1944 συγκροτήθηκε η ΠΕΕΑ . »Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης» η γνωστή και ως «Κυβέρνηση του Βουνού» .

Μετά από άκαρπες συζητήσεις, και προτάσεις εκ μέρους του ΕΑΜ προς τον ΕΔΕΣ του Ν. Ζέρβα και την ΕΚΚΑ Γ. Καρτάλη, οι πολιτικές δυνάμεις που επρόσκειντο στο ΕΑΜ καθώς και μεμονωμένες προσωπικότητας ανέλαβαν την προσωρινή διοίκηση με έδρα την Βίνιανη . Η Βίνιανη ένα χωριό 31 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι ήταν σε μια περιοχή που ήδη είχε απελευθερωθεί από τον ΕΛΑΣ .

Στην προσωρινή Επιτροπή η οποία είχε πέντε μέλη συμμετείχαν οι εξής.

Πρόεδρος ο Συνταγματάρχης Ευριπίδης Μπακιρτζής, ο Κρητικός Υποστράτηγος Μανώλης Μάντακας, καθώς και οι: Γιώργης Σιάντος (Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας), Κώστας Γαβριηλίδης (Γραμματέας του Αγροτικού Κόμματος), Ηλίας Τσιριμώκος (Γραμματέας της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας). Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ευρ. Μπακιρτζής μέχρι πριν λίγες εβδομάδες συμμετείχε στην ΕΚΚΑ από όπου αποχώρησε διαφωνώντας με την γραμμή της ηγεσίας της .

Ο Καρτάλης και ο Ψαρός ήταν κάπως θετικοί, αλλά δεν είχαν την έγκριση των Βρετανών. Στον ΕΔΕΣ είχε αρχίσει η αποσύνθεση αφού οι άκαπνοι αξιωματικοί του που βρίσκονταν στην Αθήνα είχαν πλέον ανοιχτή ή κρυφή συνεργασία με τους Γερμανούς . Πολλοί δε από αυτούς είχαν αναλάβει αξιώματα στα προδοτικά Τάγματα Ασφαλείας.

Με την παρουσία κάποιων Ανταρτικών μονάδων και κατοίκων των γύρω περιοχών τα μέλη της ΠΕΕΑ έδωσαν τον παρακάτω όρκο:

«Ορκίζομαι ότι θα εκτελέσω πιστά τα καθήκοντά μου σαν μέλος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης, έχοντας σαν γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας μου και του ελληνικού λαού, ότι θα αγωνιστώ με αυτοθυσία για την απελευθέρωση της χώρας μου από το ζυγό των κατακτητών, ότι θα υπερασπίζω παντού και πάντοτε τις λαϊκές ελευθερίες και θα είμαι παραστάτης και οδηγός του λαού στον αγώνα για τη λευτεριά του και τα κυριαρχικά του δικαιώματα».

Ήταν τέτοια η απήχηση της ίδρυσης της ΠΕΕΑ, ώστε πολλοί Δημοκράτες που μέχρι τότε είχαν επιφυλάξεις, έσπευσαν να δηλώσουν και την δική τους συμμετοχή . Έτσι στις 18 Απριλίου 1944, προκειμένου να επιτευχθεί μια πιο πλατιά και ενωτική αντιπροσώπευση, έγινε ανασύνθεση με τη συμμετοχή διαπρεπών προσωπικοτήτων της χώρας(1) οι οποίοι στη συνέχεια θα διατελέσουν υπουργοί (γραμματείς) της Κυβέρνησης του Βουνού.

Η νέα διευρυμένη και τελική σύνθεση της ΠΕΕΑ ήταν:

• «Πρόεδρος» : Αλέξανδρος Σβώλος (2)

• «Αντιπρόεδρος» : Ευριπίδης Μπακιρτζής

• «Γραμματέας Εξωτερικών» : Αλέξανδρος Σβώλος

• «Γραμματέας Δικαιοσύνης» : Ηλίας Τσιριμώκος

• «Γραμματέας Εσωτερικών» : Γιώργος Σιάντος

• «Γραμματέας Παιδείας, Θρησκευμάτων και Λαϊκής διαφώτισης» : Αλέξανδρος Σβώλος

• «Γραμματέας Οικονομικών» : Άγγελος Αγγελόπουλος

• «Γραμματέας Εθνικής Οικονομίας»: Σταμάτιος Χατζήμπεης

• «Γραμματέας Στρατιωτικών» : Μανώλης Μάντακας

• «Γραμματέας Συγκοινωνιών»: Νικόλαος Ασκούτσης

• «Γραμματέας Επισιτισμού» : Ευριπίδης Μπακιρτζής

• «Γραμματέας Κοινωνικής Πρόνοιας»: Πέτρος Κόκκαλης

• «Γραμματέας Γεωργίας» : Κώστας Γαβριηλίδης

Έτσι υπήρχαν τρεις Ελληνικές Κυβερνήσεις . Η Κυβέρνηση του μαχόμενου Λαού,η Κυβέρνηση του Καΐρου η οποία ήταν απόλυτα ελεγχόμενη από τους Βρετανούς και η δοσιλογική κυβέρνηση Ράλλη, πειθήνιο όργανο των Γερμανών . Ορισμένοι από τους νέους πολιτικούς ηγέτες της ΠΕΕΑ δεν είχαν ιδιαίτερη προσφορά μέχρι τότε στον Αντιστασιακό αγώνα, προσέδωσαν όμως κύρος και το κυριότερο αφόπλισαν την Βρετανική και κεντροδεξιά προπαγάνδα ότι το ΕΑΜ είναι παντελώς ελεγχόμενο από το ΚΚΕ.

Η ΠΕΕΑ θα διακηρύξει τα εξής .

«…Η Επιτροπή πιστεύοντας πως η δύναμη της πηγάζει από το λαό και από το λαό αντλούνται όλες οι εξουσίες, θα συγκαλέσει στο πιο σύντομο χρονικό διάστημα Εθνικό Συμβούλιο, που θα αποτελείται από αντιπροσώπους του λαού εκλεγόμενους ελεύθερα…»

Η δέσμευση αυτή της Κυβέρνησης του Βουνού έγινε πράξη και έτσι πραγματοποιήθηκαν εκλογές στις 23 και τις 30 Απριλίου 1944. Μέσα σε αυτό το μικρό διάστημα πάνω από 1.800.000 πολίτες πήραν μέρος στη γενική ψηφοφορία που διεξήχθηκαν τόσο στις ελεύθερες όσο και στις κατεχόμενες ζώνες της χώρας κάτω και από τη μύτη των Γερμανών και των δοσιλόγων συνεργατών τους. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας ψήφισαν οι 18χρονοι και οι γυναίκες! Οι εκλογές βέβαια είχαν προετοιμαστεί από πριν και όχι την τελευταία εβδομάδα .

Αναδείχτηκαν οι Εθνοσύμβουλοι (Βουλευτές) οι οποίοι συνεδρίασαν από τις 14 έως τις 27 Μαΐου 1944, στο κοντινό χωριό Κορυσχάδες Ευρυτανίας .

Η Κυβέρνηση του Βουνού σε λίγους μήνες πραγματοποίησε σπουδαίο έργο. Με δεκάδες «Δελτία Πράξεων και Αποφάσεων της ΠΕΕΑ» δικαίωσε τις δίκαιες απαιτήσεις του αγωνιζόμενου λαού που εμπιστεύτηκε το ΕΑΜικό κίνημα. Με τον «Κώδικα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», κατοχύρωσε επίσημα θεσμούς για τα όργανα της λαϊκής εξουσίας που ήδη αποτελούσαν μια πραγματικότητα στις ελεύθερες περιοχές. Η διαχείριση των δασών αποδόθηκε στις αυτοδιοικούμενες κοινότητες και Συνεταιρισμούς των αγροτών. Η διαχείριση της γης πέρασε πλέον στους καλιεργητές της.

Επιπλέον κατοχυρώθηκαν νέοι θεσμοί Λαϊκής δικαιοσύνης. Ίδρυσε Πολιτοφυλακή για την περιφρούρηση των ελευθεριών του λαού. Νομοθέτησε την ισότητα ανδρών-γυναικών κοινωνικά, εργασιακά και μισθολογικά.

Με την ίδρυση της ΠΕΕΑ το ΕΑΜ αποφάσισε να θέσει όλες τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ κάτω από τις διαταγές της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης.

Στην αποφασή του ο γραμματέας των Στρατιωτικών Μανώλης Μάντακας ανέφερε ότι ο θεσμός των πολιτικών καθοδηγητών, αντιπροσώπων του ΕΑΜ, καταργείται αν και «είναι αναμφισβήτητο πως έφερε μέχρι σήμερα πολύ καλά αποτελέσματα. Και ένα μεγάλο μέρος από την τιμή της δημιουργίας και της δράσης του ΕΛΑΣ πέφτει στους πολιτικούς καθοδηγητές»

Παράλληλα στις 12 Μαρτίου του 1944, το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ ανακοίνωσε παρόμοια διαταγή.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1944 στην ελεύθερη πλέον Ιταλία σχηματίστηκε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας στην οποία συμμετείχε και το ΕΑΜ με έξι Υπουργεία . Ήταν η απόρροια της λεγόμενης Συμφωνίας του Λιβάνου . Πρωθυπουργός ο ήδη διορισμένος από τους Άγγλους Γεώργιος Παπανδρέου. Η εξέλιξη αυτή ήταν ένας ακόμη κρίκος στις υποχωρήσεις της ηγετικής ομάδας του ΕΑΜ .

Η ΠΕΕΑ αυτοδιαλύθηκε με απόφαση του ΕΑΜ στις 9 Οκτωβρίου λίγες μέρες πριν την απελευθέρωση της Αθήνας .

Το 1966 μεγάλος σεισμός και κατολισθήσεις κατέστρεψαν το χωριό. Κτίστηκε η Νέα Βίνιανη σε απόσταση έξι χιλιομέτρων . Ωστόσο κάποιοι κάτοικοι δεν το εγκατέλειψαν ποτέ . Εκεί δημιουργήθηκε και το γνωστό Μουσείο Εθνικής Αντίστασης από όπου και οι φωτογραφίες .

Σημειώσεις! 1) Οι Αλέξανδρος Σβώλος, Άγγελος, Αγγελόπουλος, Πέτρος Κόκκαλης, ήταν καθηγητές Πανεπιστημίου

2) Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Σβώλο> https://simea2016.blogspot.com/2020/05/14-927.html

Πηγές: Χάγκεν Φλάϊσερ, Γιώργος Μαργαρίτης, Προκόπης Παπαστράτης, Βασιλική Λάζου,Μαρκ Μαζάουερ, Μανώλης Γλέζος,Θανάσης Χατζής, Κομνηνός Πυρομάγλου, Συλλογικό Στ’άρματα, Στ’άρματα, Φ.Γρηγοριάδης,

 

Ο Σβώλος στις πρώτες του δηλώσεις 

Η έδρα της κυβέρνησης του βουνού 

Φωτογραφία του Γιάννη Νισηρίου .Από αριστερά Σιάντος, Μπακιρτζής, Μητροπολίτης Ιωακείμ, Γαβριηλίδης

H ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ και ο Μητροπολίτης Ιωακείμ Κοζάνης, Από αριστερά προς δεξιά: Κ. Γαβριηλίδης, Στ. Χατζήμπεης, Αγγελος Αγγελόπουλος, Στρατηγός Μανώλης Μάντακας, Γιώργ. Σιάντος, Πέτρος Κόκκαλης, Αλεξ. Σβώλος, Ευρ. Μπακιρτζής, Ηλίας Τσιριμώκος και Νίκος Ασκούτσης

Ο Μανώλης Μάντακας 

Ο Ευριπίδης Μπακιρτζής

Η εφημερίδα της κυβερνήσεως