Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝΓΚΡΑΝΤ
Κείμενο : Απόστολος Κ. Αποστολάκης
«Η μουσική είναι ένα μέσο ικανό να εκφράσει τον σκοτεινό δραματισμό , την καθαρή αρπαγή, τον πόνο και την έκσταση, τη φλογερή και ψυχρή μανία, τη μελαγχολία και το άγριο κέφι , τις πιο λεπτές αποχρώσεις και την αλληλεπίδραση αυτών των συναισθημάτων που ούτε οι λέξεις είναι ικανές να εκφράσουν , ούτε το θέατρο ,ούτε η ζωγραφική και η γλυπτική » Ντιμίτρι Σοστακόβιτς.
Το να πούμε ότι ήταν λάθος η ανατριχιαστική απόφαση της Μενδώνη αλλά και άλλων «πολιτισμένων δυτικών» που απαγορεύουν ότι έχει σχέση με την Ρώσικη τέχνη εξ΄αιτίας της Ρώσικης εισβολής στην Ουκρανία είναι εντελώς άσκοπο .
Δεν καταλαβαίνουν ότι η τέχνες και μάλιστα η τελειότερη όλων η μουσική, δεν πρέπει να γίνονται θύμα πολιτικών αντιπαραθέσεων .
Με την ευκαιρία ας θυμηθούμε με λίγα λόγια την ιστορία της ενός μουσικού έργου του μεγάλου Ρώσου (Σοβιετικού πολίτη τότε) Ντιμίτρι Σοστακόβιτς που έμεινε στην ιστορία όχι μόνο για την μουσική του αξία .
Καλοκαίρι 1942 και η πόλη Λένινγκραντ ( σημερινή Πετρούπουλη) πολιορκείται από τον Γερμανικό στρατό ήδη 330 ημέρες . Τα Γερμανικά αεροπλάνα και κανόνια σπέρνουν τον θάνατο και μαζί με αυτά και η πείνα . Ο κόσμος λιμοκτονεί , όσοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τροφή από τις διπλανή λίμνη Λατόγκα τρέφονται με ότι βρουν . Σκοτωμένα άλογα , σκύλους ,γάτες, μέχρι και ποντίκια . Κατάσταση που θύμιζε το δικό μας Μεσολόγγι .
Στην πόλη ζούσε ο ήδη αναγνωρισμένος συνθέτης Ντιμίτρι Σοστακόβιτς στον οποίο ο Στάλιν έτρεφε μεγάλη αδυναμία αν και αρχικά είχε εκφράσει την αντίθεσή του στο μουσικό ύφος του συνθέτη .
Ο συνθέτης που υπηρετούσε λόγω πολέμου στην Πυροσβεστική του Κόκκινου στρατού, ετοίμαζε πυρετωδώς την 7η συμφωνία του προκειμένου να την αφιερώσει στον δοκιμαζόμενο λαό. Το έργο τελείωσε και άρχισε μαραθώνιος προκειμένου να βρεθούν οι μουσικοί οι οποίοι ήταν στο μέτωπο των μαχών η στην καλύτερη περίπτωση ήταν στα μετόπισθεν, αλλά δεν είχαν το κουράγιο να κρατήσουν όργανο στα χέρια τους από την εξάντληση , ειδικά όσοι ήταν στα πνευστά .
Στην αρχή βρέθηκαν 15 μουσικοί οι οποίοι υπηρετούσαν στο πυροσβεστικό σώμα του κόκκινου στρατού αλλά δεν αρκούσαν για να ερμηνεύσουν μία ολόκληρη συμφωνία .
Έγινε έκκληση στους διοικητές των τμημάτων να διευκολύνουν όσους στρατιώτες υπηρετούσαν σε κοντινές περιοχές και ήταν πριν τον πόλεμο μουσικοί . Μαέστρος ανέλαβε ο Κάρλ Ελίασμπεργκ ο οποίος δεν κατόρθωσε να τελειώσει την πρώτη πρόβα λόγω της αδυναμίας των μουσικών .
Μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες και με την βοήθεια όλων έφτασε η μέρα που θα δίνονταν η συναυλία με μέριμνα να την ακούσουν όλοι οι πολιορκημένοι κάτοικοι .
Για όσους δεν είχαν ραδιόφωνο που ήταν και οι περισσότεροι , τοποθετήθηκαν στις πλατείες ,στα καταφύγια και στις εκκλησίες μεγάφωνα που θα μετέδιδαν την μουσική από τον χώρο της συναυλίας . Όλοι η πόλη ήταν στο πόδι και περίμενε την ημέρα και την ώρα της συναυλίας .
Ο συνθέτης διαμήνυε στους συμπατριώτες του
»» Θα μεταδώσω το έργο μου από το ραδιόφωνο και θα περιμένω ανυπόμονα την αυστηρή, φιλική σας κρίση. Αγαπώ την πατρίδα μου και το λαό της και ειλικρινά πιστεύω στο δίκαιο χαρακτήρα του αγώνα μας ενάντια στους Χιτλερικούς ληστές. Είμαι πεπεισμένος ότι ο αγώνας αυτός θα είναι νικηφόρος.
Στην Έβδομη Συμφωνία μου θέτω στον εαυτό μου ένα σπουδαίο καθήκον. Είναι μια συμφωνία που μιλά για την εποχή μας, το λαό μας, τον ιερό μας πόλεμο και τη νίκη μας. Μου είναι δύσκολο να κρίνω αν έχω πετύχει, και τώρα, καθώς τελειώνω τη συμφωνία, προσδοκώ με ανυπομονησία την πρώτη της εκτέλεση για να ακούσω την ετυμηγορία των απαιτητικών αλλά δίκαιων και καλοπροαίρετων κριτών μου από το κοινό.»»
Προκειμένου να αποφύγουν κάποια Γερμανική επιδρομή την ώρα της συναυλίας διατάχθηκε το πυροβολικό να βομβαρδίσει όλες τις Γερμανικές θέσεις για να σιγήσουν για λίγη ώρα τα όπλα του εχθρού .
Η συναυλία με την 7η Συμφωνία πραγματοποιήθηκε στις 9 Αυγούστου του 1942 με ακροατές όχι μόνο όσους κατόρθωσαν να βρεθούν στο θέατρο της πόλης . Την άκουσε όλη η πόλη με τον τρόπο που προαναφέραμε . Λέγεται ότι την άκουσαν από τα πολλά και μεγάλα μεγάφωνα που είχαν εγκαταστήσει οι πολιορκημένοι και όσοι Γερμανοί ήταν σε κοντινές θέσεις στην πολιορκημένη πόλη.
Το καλλιτεχνικό γεγονός και η μετάδοση της συναυλίας θεωρήθηκε σαν σύμβολο θριάμβου του πολιτισμού απέναντι στην βαρβαρότητα του πολέμου . Η 7η Συμφωνία του Σοστακόβιτς έμεινε στην ιστορία σαν η Συμφωνία του Λένινγκραντ.
• Η υπόθεση της συναυλίας έγινε και κινηματογραφική ταινία με σκηνοθεσία του Κρίστιαν Φρέι και ηθοποιοιούς τους : Νικόλ Μερσέντες Μιούλερ, Φλόριαν Φίσερ, Λεόν Χόγκ, Ματίας Μπανττσιουχ, Τίνο Μεγουες,
Το Λένινγκραντ ελευθερώθηκε στις 27-Ιανουαρίου του 1944 από τον ηρωικό κόκκινο στρατό μετά από 872 μέρες Γερμανικής πολιορκίας . Έχασαν την ζωή τους από τα Γερμανικούς βομβαρδισμούς αλλά και από την πείνα, 880 χιλιάδες άνθρωποι .
Η παρτιτούρα του έργου
Αφίσα της συμφωνικής ορχήστρας του Ντάλλας -Τέξας με τον στρατιώτη του κόκκινου στρατού . Αυτά βέβαια πριν μπει η Αμερική στην εποχή του Μακαρθισμού.
Το Λένινγκραντ την εποχή της μεγάλης πολιορκίας
