AUSCHWITS-BIRKENAU
ΑΟΥΣΒΙΤΣ
‘’Όσοι αρνούνται το Άουσβιτς θα ήταν έτοιμοι να το ξαναφτιάξουν’’. Πρίμο Λέβι
Κείμενο : Απόστολος Κ. Αποστολάκης
Ήταν Σάββατο 27 Ιανουαρίου του 1945, όταν οι στρατιώτες της 60ής Στρατιάς του του Κόκκινου Στρατού μπήκαν απελευθερωτές στο Άουσβιτς. Εκεί βρήκαν περίπου 7.200 παρατημένους κρατούμενους, σε τρισάθλια κατάσταση, τους οποίους εγκατέλειψαν οι Γερμανοί Ναζί γιατί δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν την πορεία θανάτου στην μεταφορά τους σε άλλα στρατόπεδα .
Οι στρατιώτες του 322ου τμήματος πεζικού της 60ης Στρατιάς, με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Πάβελ Κουρότσκιν, αντίκρυσαν στο πρώτο στρατόπεδο, το Αουσβιτς Ι, εικόνες φρίκης στα πρόσωπα των 1200 επιζώντων του στρατοπέδου .
Στο Αουσβιτς ΙΙ, το περίφημο στρατόπεδο Μπίκερναου, βρήκαν ακόμα 5.800 επιζώντες, ανάμεσά τους 611 παιδιά. Υπήρχε εκεί κοντά και το Αουσβιτς ΙΙΙ άδειο
Το Άουσβιτς (Konzentrationslager Auschwitz-Birkenau) βρίσκονταν κοντά στην ομώνυμη κωμόπολη 60 χιλιόμετρα δυτικά της Κρακοβίας στην Πολωνία.
Από τους επιζώντες του Άουσβιτς ακούστηκαν οι πρώτες διηγήσεις για τα τερατώδη εγκλήματα των ναζί που είχαν διαπραχθεί στο Άουσβιτς από τους Γερμανούς φασίστες.
Ήξεραν οι Σοβιετικοί όπως και οι άλλοι σύμμαχοι περίπου τι θα έβρισκαν, αλλά αυτό που είδαν και άκουσαν από τους επιζώντες δεν μπορούσε να το χωρέσει ανθρώπινος νους.
Γνώριζαν από αφηγήσεις κάποιων που είχαν κατορθώσει να επιζήσουν μετά την αποδρασή τους ( 700 περίπου και διέφυγαν τελικά 300) τις συνθήκες όχι μόνο της καταναγκαστικής εργασίας, αλλά και την φρίκη της εξολόθρευσης εκατοντάδων Εβραίων , Τσιγγάνων αλλά και Αντιστασιακών .
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι οι πρώτοι νεκροί στο Άουσβιτς ήταν κομισάριοι του Κόκκινου στρατού οι οποίοι αιχμαλωτίστηκαν τον πρώτο χρόνο του πολέμου Γερμανίας –Σοβιετικής Ένωσης .
Πρώτος διοικητής του ΑΟΥΣΒΙΤΣ από τον Μάιο του 1940 έως τον Νοέμβριο του 1943, ήταν ο Αντισυνταγματάρχης των SS Rudolf Hoess ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΕΣ (1
Επόμενοι Διοικητές του συμπλέγματος στρατοπέδων συγκέντρωσης του Άουσβιτς ο αντισυνταγματάρχης των SS Arthur Liebehenschel από τον Νοέμβριο του 1943 έως τα μέσα Μαΐου 1944 και ο ταγματάρχης των SS Richard Baer από τα μέσα Μαΐου 1944 έως τις 27 Ιανουαρίου 1945.
Στο Άουσβιτς είχαν κατασκευάσει εγκαταστάσεις για μαζική εξόντωση κυρίως των Εβραίων αλλά όχι μόνο .Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 1941, το αέριο Zyklon B εφαρμόστηκε στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ως μέσο μαζικών δολοφονιών. Η «επιτυχία των πειραμάτων» οδήγησε στην υιοθέτηση του Zyklon B στους θαλάμους αερίων όλων των αντίστοιχων στρατοπέδων που λειτουργούσαν στην περίοδο 41-45. (2)
Μπορεί την μεγαλύτερη φρίκη να την γνώρισαν οι Εβραίοι με τα έξι εκατομμύρια περίπου νεκρούς, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπήρχαν και άλλες εθνοτικές ή πολιτικές ομάδες ή περιπτώσεις με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ( ομοφυλόφιλοι ) που γνώρισαν την αντιμετώπιση της τελικής λύσης. Δηλαδή τα κρεματόρια .
Χαρακτηριστική περίπτωση η θανάτωση 500χιλ Τσιγγάνων (ΡΟΜΑ) από τους οποίους οι 2897 κάηκαν μαζικά στις 2-8-44 στο Άουσβιτς,
Στερούμενοι οι Ρομά ισχυρών πολιτικών προστατών μόλις το 1978 κατόρθωσαν να αναγνωριστούν και αυτοί σαν θύματα του ολοκαυτώματος .
Από τις17 μέχρι στις 23ης Ιανουαρίου . του 1945, καθώς πλησίαζε ο Κόκκινος στρατός από τα ανατολικά, οι Γερμανοί Ναζί αφού είχαν καταστρέψει πάρα πολλά ενοχοποιητικά στοιχεία των εγκλημάτων τους οδήγησαν περίπου 60.000 κρατούμενους σε πορείες θανάτου προς τα δυτικά. Στα στρατόπεδα του Άουσβιτς παρέμειναν περίπου 7.200 έγκλειστοι, οι οποίοι λόγω ασθενειών και αδυναμίας ήταν αδύνατο να ακολουθήσουν.
Η μαζική μετακίνηση προς άλλα στρατόπεδα είχε αρχίσει ήδη από τον Οκτώβριο του 44 γιατί χρειάζονταν τους υγιείς κρατούμενους σαν εργατικό προσωπικό στην πολεμική βιομηχανίας του η οποία σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούσε μέσα σε στρατόπεδα .
Στο Άουσβιτς εξολοθρεύτηκαν περίπου 1,300,000 άνθρωποι μεταξύ αυτών και 55,000 Έλληνες Εβραίοι κυρίως από την Θεσσαλονίκη. Το πρώτο τρένο από τη Θεσσαλονίκη για το Άουσβιτς αναχώρησε στις 15 Μαρτίου του 1943 κι έφτασε στις 20 του μήνα. Μετέφερε 2.800 ανθρώπους κάθε ηλικίας. Από αυτούς εξοντώθηκαν στους θαλάμους αερίων οι 2.191, αμέσως μετά την άφιξή τους. Ακολούθησαν άλλα 19 δρομολόγια Το πιο πολυήμερο ταξίδι θανάτου σε συνθήκες ζωώδεις προς το κολαστήριο του στρατοπέδου . το έκαναν οι Εβραίοι της Ρόδου. Διήρκεσε 19 ημέρες.
Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί σε όλο τον κόσμο σαν ημέρα ολοκαυτώματος .
Σημείωσεις:
1) Συχνά γίνεται σύγχυση λόγω ομοιότητας του ονόματος με τον υπαρχηγό του Χίτλερ που έπεσε με αλεξίπτωτο στην Σκωτία προκειμένου να συνάψει συμφωνία με τους Βρετανούς να τα βρουν μεταξύ τους .
Ο ΡΑΙΝΕΡ ΕΣ εγγονός του στρατοπεδάρχη Rudolf Hoess έχει βάλει σκοπό στην ζωή του τα τελευταία χρόνια να περιοδεύει σε όλον τον κόσμο και να ενημερώνει γΙα ΤΑ ναζιστικά εγκλήματα προκειμένου να μην ξεχαστούν.
Σε μία τέτοια εκδήλωση φιλοξενήθηκε το 2018 στον Βόλο με αφορμή τις εκδηλώσεις που γίνονται τέτοιες μέρες για το ολοκαύτωμα . Στην εκδήλωση αυτή παραβρέθηκε και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος
2)Ανακρινόμενος ο αρχιερέας του Ολοκαυτώματος δήλωσε ατάραχος » μπορούσε κάθε 2 ώρες να θανατώνει με το ΖΙΚΛΟΝ μέχρι 2000 χιλ. Καταλαβαίναμε ότι είχαν πεθάνει όταν σταματούσαν να ουρλιάζουν «
Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια Ολοκαυτώματος , αφιερώματα
