Το διπλό έγκλημα στην μνήμη : Καλάβρυτα
΄΄Οι σφαγές ήταν «λογικές» και όχι απάνθρωπες ή προμελετημένες, και επομένως δεν ήταν αντίθετες προς το διεθνές δίκαιο.΄΄ Γερμανικό δικαστήριο
Κείμενο Απόστολος Κ. Αποστολάκης
Οι Γερμανοί μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας στις 9 Σεπτεμβρίου 1943 προσπάθησαν με πολλαπλές αγριότητες να δείξουν στους Έλληνες Αντιστασιακούς ότι δεν θα είχαν την ίδια αντιμετώπιση που είχαν με τους Ιταλούς .
Όχι ότι οι Ιταλοί δεν έκαναν τα ίδια εγκλήματα . Έχουμε και από αυτούς μαζικά εγκλήματα ,όπως την σφαγή στο ΔΟΜΕΝΙΚΟ ,την σφαγή στο ΚΟΥΡΝΟΒΟ και άλλα .
Οι Γερμανοί είχαν πέσει στην παγίδα που τους είχαν στήσει οι σύμμαχοι και οι Αντιστασιακές οργανώσεις και πίστεψαν ότι η απόβαση των συμμάχων θα γίνει στην δυτική Ελλάδα και όχι στην Σικελία όπως έγινε τελικά .Είχαν εντείνει λοιπόν όλο το φθινόπωρο του 43 τις προσπάθειες να εξαρθρώσουν την αντίσταση στην Πελοπόννησο .Συναντούσαν σθεναρή αντίσταση από το ΕΑΜ –ΕΛΑΣ (η μόνη αντιστασιακή οργάνωση στην Πελοπόννησο) με αποκορύφωμα την πανωλεθρία τους στην μάχη της Κερπινής στις 20 Οκτωβρίου . Δεκάδες οι νεκροί Γερμανοί και 78 αιχμάλωτοι . Δεν το άντεξαν αυτό οι Γερμανοί . Άρχισαν να σφίγγουν τον κλοιό με στόχο να εξουδετερώσουν το ηθικό των ντόπιων Ελλήνων και να πετύχουν απομόνωση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ . Σε αυτό το σχέδιο εντάσσεται η καταστροφή των Καλαβρύτων .
.
Η σφαγή των Καλαβρύτων είναι το μεγαλύτερο έγκλημα των Ναζιστικών Γερμανικών δυνάμεων στην διάρκεια της κατοχής.
Περίπου χίλιοι οι εκτελεσμένοι ,πάνω από 1000 σπίτια κατεστραμμένα. Ολοκληρωτική καταστροφή του Χωριού.
Μετά το 1945 κανένας από τους δολοφόνους των Ελλήνων αμάχων δεν καταδικάστηκε κατά την «Επιχείρηση “Καλάβρυτα”» από τα γερμανικά δικαστήρια. Ναι μεν οι εισαγγελείς της Ομοσπονδιακής Γερμανίας κίνησαν δίκες ενάντια σε μερικούς αξιωματικούς της 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, όμως αυτές διακόπηκαν σύντομα.
Η εισαγγελία στη πόλη Μπόχουμ, στην οποία εκκρεμούσαν μερικές δίκες λόγω της «Επιχείρησης “Καλάβρυτα”», διέκοψε τις προκαταρτικές εξετάσεις με την αιτιολογία ότι οι σφαγές ήταν «λογικές» και όχι απάνθρωπες ή προμελετημένες, και επομένως δεν ήταν αντίθετες προς το διεθνές δίκαιο. Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιήθηκε για τις αναστολές είναι φοβερό. Όπως και η Βέρμαχτ, οι περιοχές που ελέγχονταν από τον ΕΛΑΣ αποκαλέστηκαν «μολυσμένες από τους αντάρτες» και οι μαχητές της Αντίστασης «ελληνικές συμμορίες». Δυστυχώς τους Γερμανικούς χαρακτηρισμούς τους υιοθέτησε και η Ελληνική δεξιά.
Το Γερμανικό έγκλημα των Καλαβρύτων ακολούθησε Ελληνικό έγκλημα στην μνήμη και παραχάραξης της ιστορίας θέλοντας να αποδώσουν την ευθύνη των αντιποίνων στον ΕΛΑΣ .Έχοντας η δεξιά στις γραμμές της δοσίλογους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, προσπάθησαν και εν μέρει το κατάφεραν να στρέψουν τον κόσμο ενάντια στην Πατριωτική ΕΑΜική προσφορά .
Μεταπολεμικά παραχάραξαν τα ιστορικά γεγονότα δίνοντας ακόμα και ψευδείς ημερομηνίες . Δηλαδή ότι οι Γερμανοί εγκλημάτησαν μεν αλλά το έκαναν για αντίποινα για τον θάνατο Γερμανών στην περιοχή των Καλαβρύτων .
Βρέθηκαν άνθρωποι που προσπάθησαν να… δικαιολογήσουν το έγκλημα αυτό! Τον Οκτώβριο του 1959 (συζητήσεις της Βουλής της 20ής, 21ης και 22ας Οκτωβρίου 1959), ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Π. Κανελλόπουλος, μιλώντας για τα γεγονότα των Καλαβρύτων, είπε ότι προκλήθηκαν από την… δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση των Γερμανών, επειδή ο ΕΛΑΣ εξετέλεσε Γερμανούς αιχμαλώτους.
Τα ίδια είχε υποστηρίξει λίγους μήνες νωρίτερα και ο βουλευτής της ΕΡΕ Β. Παπαρρηγόπουλος.Τα ίδια υποστηρίζουν και τώρα Έλληνες φιλογερμανοί ΄΄ ερευνητές΄΄
Όμως οι ίδιοι οι Γερμανοί δίνουν άλλες ημερομηνίες . Συγκεκριμένα σε δελτίο τύπου της εποχής γράφουν:
«Την 17.12.1943, εφονεύθησαν και ηκρωτηριάσθησαν κτηνωδώς Γερμανοί στρατιώται υπό κομμουνιστικών συμμοριών εις την περιοχήν Καλαβρύτων – Μαζεΐκων». Τα Καλάβρυτα κατεστράφησαν στις 13/12/1943. Και οι ίδιοι ο Γερμανοί αναφέρουν ότι οι στρατιώτες τους σκοτώθησαν στις 17/12/43, δηλαδή μετά τετραήμερο.
Οι δεξιές μετακατοχικές κυβερνήσεις θέλοντας να σβήσουν από την συνείδηση των Ελλήνων την ηρωική προσφορά του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ προσπάθησαν να του χρεώσουν τα εγκλήματα των Γερμανών Ναζί .
Την αλήθεια όμως την αποκαθιστά ο υπαρχηγός του ΕΔΕΣ Κομνηνός Πυρομάγλου ο οποίος δεν δίστασε να γράψει την αλήθεια και ας ήταν σε ‘αντίπαλο ‘ στρατό στην διάρκεια της κατοχής
Γράφει ο Πυρομάγλου αρκετά χρόνια μετά αφού είχε μελετήσει και τα Γερμανικά αρχεία .
«…Μετά την πλήρη κατάληψιν, υπό των Συμμαχικών Στρατευμάτων της Νοτίου Ιταλίας, ως και την απελευθέρωσιν της Βορείου Αφρικής η Πελοπόννησος και η Δυτική Στερεά εθεωρήθησαν υπό του Γερμανικού Επιτελείου
“ως πρώτη γραμμή μετώπου ”,
εις τα μετόπισθεν της οποίας θα έπρεπε να εξουδετερωθή πάσα ανταρτική κίνησις “εν ανάγκη και να ερημωθή η περιοχή”.
Το Γερμανικόν Επιτελείον, φοβούμενον κατάληψιν της Επτανήσου, και αποβάσεις εις τας δυτικάς ακτάς της Ελλάδος (ανεμένετο άλλωστε μία τοιαύτη συμμαχική ενέργεια)
απεφάσισε να ενεργήση όχι μόνον εκκαθαριστικάς επιχειρήσεις εναντίον των Ελλήνων ανταρτών, αλλά και να περάση δια πυρός και σιδήρου κατοίκους και χωρία της ορεινής περιοχής της Ελλάδος…
…Αι σφαγαί των Καλαβρύτων δεν υπήρξαν ενέργεια μεμονωμένη των Γερμανών.
Υπήρξε μία εκ των ενεργειών ενός γενικωτέρου σχεδίου του Γερμανικού
Επιτελείου, εις βάρος των αμάχων ελληνικών πληθυσμών.
Απομόνωσις του δράματος των Καλαβρύτων προδίδει, νομίζομεν, ηθελημένην παραποίησιν ή ηθελημένην εκμετάλλευσιν.
Αυτό ήταν το ΔΙΠΛΟ έγκλημα των ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ . Οι Γερμανοί αφάνισαν ζωές και σπίτια, η συμπλεγματική δεξιά έβαλε ΘΗΛΙΑ στην ΜΝΗΜΗ για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο ενός βιβλίου του δημοσιογράφου Γιάννη ΜΑΝΤΙΔΗ .
Υ.Γ.1Ο στρατηγός Λε Ζουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1954, ο Εμπερσμπέργκερ χάθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο και ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972, σε ηλικία 67 ετών. Ο στρατιωτικός διοικητής της Ελλάδας, Χέλμουτ Φέλμι (1885-1965), καταδικάσθηκε το 1948 σε φυλάκιση 15 ετών από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για όλα τα εγκλήματα πολέμου του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από τρία χρόνια
ΥΓ2 Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ο οποίος είχε σημαντική προσφορά στον Αντιφασιστικό αγώνα στην διάρκεια της κατοχής και στη συνέχεια σφοδρός πολέμιος της ΕΑΜικής αντίστασης , στην δεκαετία του ογδόντα αναγνώρισε έστω καθυστερημένα την προσφορά του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ σε αντίθεση με την υπόλοιπη δεξιά παράταξη (ΝΔ) η οποία αποχώρησε από την βουλή μη ψηφίζοντας τον νόμο του ΠΑΣΟΚ που αναγνώριζε και την ΕΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
Το έκανε σαν μια πράξη μεταμέλειας γιατί γνώριζε ο ίδιος τα γεγονότα.
.Την ημέρα της απελευθέρωσης της Πάτρας, δίπλα στον Άρη φωτογραφίζονταν . Ήξερε για την προσφορά του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ .Το κλίμα της εποχής όμως μετακατοχικά δυστυχώς τον είχε τυφλώσει.
ΥΓ 3 Στις 18 Απριλίου του 2000, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γιοχάνες Ράου (1931-2006), επισκέφτηκε τα Καλάβρυτα και εξέφρασε τη βαθιά θλίψη του για την τραγωδία. Όμως δεν ανέλαβε την ευθύνη εξ ονόματος του γερμανικού κράτους και δεν αναφέρθηκε στο ζήτημα των αποζημιώσεων.
Υ.Γ 4 Αν με τον φόβο των αντιποίνων δεν έπρεπε να γίνει καμία αντιστασιακή πράξη τότε πρέπει να παραδεχτούμε ότι ΔΕΝ έπρεπε να γίνει και η επανάσταση του 21.
Πηγές .Χάγκεν Φλά’ι΄σερ . Μάρτιν Ζέκεντορφ. ο Χ. Φ. Μάγερ. Φ. Γρηγοριάδης, Συλλογικό ΣΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ,Κομνηνός Πυρομάγλου ,Ηλίας Παπαστεργιόπουλος, Τάσος Μαλεσιάδας, αφιερώματα
