ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ
Γιατί στις 9 Μαΐου;
Ο στρατάρχης Κά'ι'τελ
Κείμενο : Απόστολος Κ.Αποστολάκης
Ήταν θέμα ημερών να νικηθεί και τυπικά το Ναζιστικό κτήνος του Χίτλερ. Από την 23η Απριλίου και ενώ ο κόκκινος στρατός είχε καταλάβει ήδη το Βερολίνο και οι Αμερικάνοι ήταν σε απόσταση μόλις 90 χιλιόμετρα από τα προάστια υπήρχαν διχογνωμίες στην ιεραρχία του Γερμανικού στρατού για τις μελλοντικές κινήσεις του.
Όταν ο στρατηγός Άλφρεντ Γιοντλ υπέγραφε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας
Ο Στρατάρχης Κάϊτελ είχε αποχωρήσει από την Καγκελαρία με τις ευλογίες του Χίτλερ με προορισμό το γειτονικό στρατηγείο της αποδεκατισμένης 12ης Γερμανικής στρατιάς . Οι εντολές του Κάϊτελ προς τον Στρατηγό Valter Wenck Βάλτερ Βένκ ήταν να μπει στο Βερολίνο για να απεγκλωβίσει πάση θυσία τον Χίτλερ και ο ίδιος ίσως να επιδίωκε συμφωνία με τους Αμερικάνους.
Ο Wenck όμως είχε διαφορετικό σχέδιο . Ήθελε να μπει στο Βερολίνο για να ανοίξει διάδρομο διάσωσης των εγκλωβισμένων Γερμανών στρατιωτών προς τον ποταμό Έλβα με σκοπό την παράδοση στους Αμερικάνους. Θεωρούσε άσκοπη ακόμα μία μάχη με τον Σοβιετικό στρατό. Προς τους στρατιώτες του μίλησε με συγκινητικά λόγια για να τους ενθαρρύνει. ¨» Παιδιά μου πρέπει να ξαναπολεμήσετε . Δεν πρόκειται πλέον για το Βερολίνο , δεν πρόκειται για το Ράιχ. Πρέπει να σώσουμε τους αδελφούς μας.
Ένας απλός Γερμανός φαντάρος ο Χάνς Ντίτριχ Γκένσερ πασίγνωστος πολιτικός αργότερα και υπουργός εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας για πολλά χρόνια , περιγράφοντος τα συναισθηματά του, έγραφε ότι ένιωσε « ένα αίσθημα υπευθυνότητας, πίστης και συντροφικότητας».
Μέσα στο Βερολίνο ο Γερμανός στρατηγός Χέλμουτ Βάιντλινγκ που διοικούσε τον εγκλωβισμένο στρατό προσπάθησε να πείσει τον Χίτλερ για μαζική έξοδο .Ο Χίτλερ αρνήθηκε .
Έτσι κύλησαν οι μέρες με μάχες δρόμο –δρόμο, πόρτα- πόρτα με τον κόκκινο στρατό να μην σταματάει πουθενά. Οι Σοβιετικοί που διέθεταν μέσα και γύρω από το Βερολίνο 1,5 εκατομμύριο στρατό, είχαν απεναντί τους 180 χιλιάδες Γερμανούς χωρίς πλέον αξιόλογο εξοπλισμό . Ο στόχος του Ρώσου στρατάρχη Ζούκωφ που ανταγωνίζονταν τον επίσης δημοφιλή στρατάρχη Κόνεφ ποιος θα μπει πρώτος στο Βερολίνο , ήταν ένας. Να καταλάβει την Καγκελαρία και να πιάσει ζωντανό λάφυρο τον Χίτλερ. Η στρατιά του Κόνεφ μπήκε πρώτη στο Βερολίνο αλλά την δόξα την κέρδισε ο Ζούκωφ.
Μπαίνοντας οι δυνάμεις του στην Καγκελαρία ,μία ταγματάρχης επιτελείου του, η Άννα Βλαδιμίροβα Νικουλίνα, έβγαλε μέσα από το σακιδιό της μία μικρή σημαία και με την βοήθεια του ταγματάρχη Φ.Κ.Σαποβάλορ την κρέμασε σε ένα καλώδιο στην σκεπή της Καγκελαρίας . Αργότερα για τις ανάγκες των εντυπώσεων και της δημόσιας ιστορίας τραβήχτηκε η γνωστή φωτογραφία με την κόκκινη σημαία με σφυροδρέπανο που όλοι ξέρουμε . Η πραγματικότητα για την σημαία ήταν όπως την περιγράφει ο ίδιος ο Ζούκωφ στα απομνημονευτά του . Οι Σοβιετικοί δεν έκαναν κάτι πρωτότυπο . Μιμήθηκαν την γνωστή πρακτική των Αμερικάνων με την σημαία της Ιβοζίμα .
Τα γεγονότα είναι γνωστά . Ο Χίτλερ αυτοκτόνησε στα υπόγεια της Καγκελαρίας στις 30 Απριλίου και το σώμα του κάηκε σύμφωνα με την διαταγή που είχε δώσει . Μαζί του αυτοκτόνησε και η συντροφός του Εύα Μπράουν καθώς και μερικοί Ναζί αξιωματούχοι. Στις 2 Μαΐου ο ραδιοφωνικός σταθμός του Αμβούργου μετά από την πένθιμη μουσική του Βάγνερ και της 7ης συμφωνίας του Μπούκνερ, ανακοίνωσε τον θάνατο του Χίτλερ.
Στις 4 Μαΐου στο LUNEBURG ο Γερμανικός στρατός της Βορειοδυτικής Γερμανίας με ένα εκατομμύριο άντρες παραδόθηκε στον Βρετανό στρατάρχη Μοντγκόμερυ.
Στις 7 Μαΐου οι Γερμανοί προτίμησαν να υπογράψουν παράδοση άνευ όρων με τους Αμερικάνους, τους Άγγλους και τους Γάλλους στην Γαλλική πόλη Ρεμς. Ο στρατηγός Άλφρεντ Γιοντλ με εντολή του Ναύαρχου Νταίνιτς (διαδόχου του Χίτλερ) υπέγραφε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας στους συμμάχους και δήλωσε: «Ο γερμανικός λαός επαφίεται στη γενναιοψυχία των νικητών». Ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος έχει τελειώσει στην Ευρώπη.
Ο Στάλιν δικαίως θεώρησε ότι του κλέβουν την δόξα . Απαίτησε και έδωσε εντολή στον Ζούκωφ να υπογράψουν την επόμενη μέρα με τον πιο επίσημο τρόπο παράδοση ενωπιόν του μέσα στο Βερολίνο . Οι Σοβιετικοί είχαν την άποψη ότι η επίσημη παράδοση έπρεπε να υπογραφεί μέσα στην έδρα των Γερμανών.
Στην έδρα όπου αποφασίστηκε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος που στοίχησε 60 εκ. νεκρούς. Εξάλλου δική τους ήταν η σημαία που υψώθηκε στην Καγκελαρία .
Ακόμα και έφηβοι είχαν στρατολογηθεί
Στις 8 Μαΐου στις 11 και 5’ το βράδυ υπογράφηκε αυτή την φορά από τον Στρατάρχη Κάϊτελ η άνευ όρων παράδοση . Στην Μόσχα όμως ήταν 12 και 5’ τα μεσάνυκτα . Άρα 9 Μαΐου .
Έτσι καθιερώθηκε να γιορτάζεται σαν ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης η 9η Μαΐου σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στην Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια μόνο η Ρωσία τιμά επί της ουσίας την ημέρα αυτή με παρελάσεις και αργίες . Στην χώρα μας μια τυπική κατάθεση στεφάνων και τίποτα άλλο
Δεν είναι ίδια η συμβολή των Λαών στην συντριβή του Φασισμού . Το κύριο βάρος τις περισσότερες θυσίες , τα πιο πολλά θύματα , τις είχε ο Σοβιετικός Λαός.
20-28 εκ. υπολογίζονται οι νεκροί της Σοβιετικής Ένωσης, 400χιλ περίπου των Ηνωμένων Πολιτειών . 700-800 χιλ, η Ελλάδα. Αναλογικά οι ανθρώπινες απώλειες της Ελλάδας ήταν περίπου ίδιες με της Σοβιετικής Ένωσης /
Ποτέ όμως να μη ξεχνάμε το ολοκαύτωμα των έξι εκατομμυρίων Εβραίων και των Ρομά που οδηγήθηκαν στην εξόντωση στο όνομα της θρησκείας και της διαφορετικής φυλής.
Πηγές: Antony Beevor,(Η πτώση του Βερολίνου) Αποπνημονεύματα Ζούκωφ, Ραϊμόν Καρτιέ , ERIC HOBSBAWM, Σταύρος Ζορμπαλάς ,Αφιερώματα Εφημερίδων.
Αν σας άρεσε το άρθρο ,κοινοποιήστε το και δηλώστε ακόλουθοι της σελίδας προκειμένου να ενημερώνεστε για κάθε νέα ανάρτηση καθώς και για την δραστηριότητα του συλλόγου.
Η διάσημη φωτογραφία με την σημαία στην Ιβοζίμα . Η αρχική ήταν ένα μικρό σημαιάκι . Αργότερα τραβήχτηκε αυτή για προπαγανδιστικούς λόγους και συγκέντρωση χρημάτων για τις πολεμικές δαπάνες .Η κινηματογραφική ταινία :Οι σημαίες των προγόνων μας σε σκηνοθεσία του Κλιντ Ηστουγουντ, περιγράφει πιστά την ιστορία
Προβολή στατιστικών και διαφημίσεων
