Ο ΣΙΜΕΑ ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της οικογένειας Μεταφτσή να συνδιοργανώσουν μαζί μνημόσυνο προκειμένου να τιμήσουν τον Ανθυπολοχαγό του 54ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, Αλέκο Μεταφτσή .Ήταν μία ιδέα του ιδρυτικού μέλους του ΣΙΜΕΑ Αλέκου Μεταφτσή που έχει το όνομα του ήρωα θείου του.
Με ευθύνη της οικογένειας το μνημείο ανακαινίσθηκε, καθαρίστηκε ο γύρω χώρος , και υψώθηκε Ελληνική Σημαία .
Η πρόεδρος του ΣΙΜΕΑ Αγγελική Νικολάου κατέθεσε στεφάνι τιμώντας τους νεκρούς ήρωες.
Παραβρέθηκαν
στενοί συγγενείς των
νεκρών ηρώων, Αλέκου Μεταφτσή και Αντώνη Τσακανίκα .
Το σκεπτικό της εκδήλωσης ανέπτυξε στην αρχή της σεμνής τελετής, ο Αλέκος Μεταφτσής και ακολούθησε τρισάγιο από τον ιερέα της Ευαγγελίστριας Νέας Ιωνίας Βόλου,πατέρα Απόστολο Ντόκο .
Ακολούθησε από τον Γραμματέα του ΣΙΜΕΑ Απόστολο Αποστολάκη σύντομη εξιστόρηση για την μάχη στην οποία σκοτώθηκε ο Μεταφτσής και διαβάστηκαν μικρά βιογραφικά και των άλλων τεσσάρων Ανθυπολοχαγών του ΕΛΑΣ που κατάγονταν από την περιοχή του Βόλου και τα ονοματά τους αναγράφονται στο μνημείο .
λευτεριά της πατρίδας .Είναι αξιέπαινη η πρωτοβουλία της οικογένειας Μεταφτσή και ιδιαίτερα του Αλέκου να οργανώσει αυτή την εκδήλωση .
Ανταποκριθήκαμε στην πρόταση του, γιατί ο ΣΙΜΕΑ γιαυτό τον λόγο ιδρύθηκε , Να κρατήσει ζωντανή την μνήμη για τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης .
Στο όνομα των πέντε ηρώων που τα ονοματά τους αναγράφονται στο μνημείο , τιμούμε όλους τους αξιωματικούς και απλούς αγωνιστές του ΕΛΑΣ που κατατάχθηκαν εθελοντικά στην ένοπλη αντίσταση .
Δεν ήταν συνηθισμένο φαινόμενο, επαγγελματίες στρατιωτικοί να κατατάσσονται στην αντάρτικη αντίσταση και μάλιστα στον ΕΛΑΣ .
Από τους 6500 περίπου μόνιμους αξιωματικούς όπως ήταν ο Μεταφτσής και οι άλλοι τέσσερις , μόνο 800 κατατάχθηκαν στον ΕΛΑΣ . Πολλοί προτίμησαν την αδράνεια ή βολεύτηκαν με το προνόμιο που έδωσε στους χαμηλόβαθμους το δοσιλογικό καθεστώς, να μπουν σε Πανεπιστημιακές σχολές προτιμησής τους και να εγκαταλείψουν το στράτευμα, μιας και δεν χρειάζονταν πλέον στρατός στην κατεχόμενη Ελλάδα . Λίγοι σχετικά έφυγαν στην Μέση Ανατολή η κατατάχθηκαν στον ΕΔΕΣ και στην ΕΚΚΑ όπου έρρεαν άφθονες οι Αγγλικές λίρες . Αρκετοί βέβαια όπως είναι γνωστό, συνεργάστηκαν με τον κατακτητή παίρνοντας θέσεις στον κρατικό μηχανισμό η στα δοσιλογικά τάγματα ασφαλείας.
Ήταν αξιέπαινη η πρωτοβουλία του παλιού αγωνιστή Αλέκου Παπαγεωργίου ( 1)να ανεγερθεί αυτό το μνημείο, στον τόπο που σκοτώθηκε ο ανθυπολοχαγός Αλέκος Μεταφτσής, αλλά και να γραφτούν τα ονόματα και των άλλων τεσσάρων ανθυπολοχαγών που σκοτώθηκαν σε μάχες μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ .Μιλάμε βέβαια για μόνιμους αξιωματικούς που είχαν καταγωγή από τον Βόλο .(2)
Ο Μεταφτσής μαζί με άλλους πέντε ανθυπολοχαγούς τον Νοέμβριο του 42,συναντήθηκαν στην ταβέρνα ΟΛΥΜΠΟΣ στον Βόλο και αποφάσισαν να καταταχθούν στον ΕΛΑΣ που πριν λίγο καιρό είχε ιδρυθεί με απόφαση του ΕΑΜ, αλλά του έλειπαν επαγγελματίες αξιωματικοί οι οποίοι μπορούσαν να διδάξουν την οργάνωση στρατού και σχεδιασμό μαχών .Από αυτούς μόνο ο Φιλήμωνας Σκρέτας ήταν τυχερός να ζήσει την ημέρα της απελευθέρωσης.
Ο Αλέκος Μεταφτσής μετά από διάφορες αποστολές στο Πήλιο που τότε δεν είχε ακόμα δημιουργηθεί το 54ο Σύνταγμα, μετατέθηκε στην Πίνδο σαν διοικητής του 7ου λόχου της 1ης Μεραρχίας με ευθύνες εκπαιδευτή των νεοεισερχομένων. Την Άνοιξη του 44 ανέλαβε διοικητής του 5ου λόχου του 54ου συντάγματος ΕΛΑΣ .
Την 2η Αυγούστου του 1944 ανέλαβε με μία διμοιρία να κλείσει τον δρόμο των Γερμανών από τον Βόλο προς το Βελεστίνο όπου θα γίνονταν μεγάλη μάχη με νικηφόρο αποτέλεσμα για τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ .
Η μάχη του Βελεστίνου ήταν νικηφόρα γιατί το επιτελείο της 16ης Μεραρχίας που είχε ακτίνα δράσης την ανατολική Θεσσαλία και δυτική Φθιώτιδα, είχε προβλέψει σωστά να αποκλείσει κάθε δυνατότητα να φέρουν οι Γερμανοί ενισχύσεις από Βόλο ,Λάρισα , Φάρσαλα .
Η ομάδα του Μεταφτσή τα κατάφερε , εξουδετέρωσε την φρουρά που υπήρχε εδώ και μπλοκάρισε τις ενισχύσεις που έστειλαν οι Γερμανοί από τον Βόλο . Ο πρωταγωνιστής όμως της μάχης στο ξημέρωμα της 2ης Αυγούστου βρέθηκε νεκρός στα συρματοπλέγματα του σιδ. σταθμού ΛΑΤΟΜΕΙΟ από τους συναγωνιστές του.( Στην στροφή για το χωριό Σέσκλο)
Η θυσία του Μεταφτσή έπιασε τόπο . Σώθηκε πολλαπλάσιος αριθμός ανταρτών στην μάχη του Βελεστίνου αφού οι Γερμανοί δεν είχαν τις ενισχύσεις που περίμεναν και δεν μπόρεσαν να αντισταθούν σοβαρά.
Έτσι είναι οι ήρωες . Έχουν διαφορά από τους υπόλοιπους νεκρούς του πολέμου , ακόμα και από τα αθώα θύματα που πολλές φορές καθ’υπερβολή τα ονομάζομαι ήρωες .
Οι ζωές βέβαια των ανθρώπων έχουν την ίδια αξία
Οι αντάρτες του ΕΛΑΣ όπως ο Μεταφτσής, ήταν όλοι τους εθελοντές . Κατατάχθηκαν ξέροντας ότι μπορεί να χάσουν και την ζωή τους.
Τον Ανθυπολοχαγό ακολούθησε στο βουνό και ο αδελφός του Απόστολος που υπηρέτησε μαζί του στο 4ο Σύνταγμα στην Πίνδο . Αυτός δεν πήρε μετάθεση για μονάδα της περιοχής μας. Του έδωσαν άδεια να έλθει στον Βόλο μόνο για το μνημόσυνο του αδελφού του, το οποίο για λόγους ασφάλειας έγινε στην Τσαγκαράδα . Δεν είχε έλθει ακόμα η μέρα της απελευθέρωσης
Οφείλουμε και μια μικρή αναφορά στους άλλους αγωνιστές που το ονομά τους αναγράφεται στο μνημείο .
Αρχίζουμε από τον Ανθυπολοχαγό Αντώνη Τσακανίκα ο οποίος σκοτώθηκε τον Σεπτέμβριο του 44 λίγα χιλιόμετρα από εδώ . Συγκεκριμένα σκοτώθηκε σε μάχη από σφαίρα στο κεφάλι στην τοποθεσία Πιλάφ Τεπέ τον Σεπτέμβριο του 44, όταν οι Γερμανοί άρχισαν να προετοιμάζουν την αποχωρησή τους και προσπαθούσαν έγκαιρα να ανοίξουν διαύλους προς την Λάρισα .
Η τοποθεσία αυτή είναι κάπου ανάμεσα στην τοποθεσία που βρισκόμαστε και στην Κάπουρνα .
Γιώργος Οικονόμου-Γρίβας, Ανθυπολοχαγός
Κατατάχτηκε αρχικά σε μια τοπική αντιστασιακή οργάνωση που είχε το όνομα ΕΛΑΣΟΜ (3)και στη συνέχεια όταν αυτή προσχώρησε στο ΕΑΜ, υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες του ΕΛΑΣ στην περιοχής μας και μετά αποσπάσθηκε σε διάφορες μονάδες άλλων περιοχών . Υπάτη ,Σπερχειάδα , Πίνδος κλπ . Σκοτώθηκε στην μάχη της Καλογριανής Πίνδου στις 30 Οκτωβρίου 1943 .
Θανάσης Πατινάρης. Ανθυπολοχαγός υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες της περιοχής και μετά μετατέθηκε σε μονάδα της Πίνδου. Σκοτώθηκε τον Νοέμβριο του 43 στις Γερμανικές εκκαθαρίσεις στο Τετράκωμο Άρτας .
Σταύρος Πανές Ανθυπολοχαγός ,Και αυτός προέρχονταν από την ομάδα ΕΛΑΣΟΜ και προσεχώρησε στο ΕΑΜ και ΕΛΑΣ
Μετατέθηκε στην 1η Μεραρχία που είχε ακτίνα δράσης την Πίνδο και σκοτώθηκε τον Νοέμβριο του 43 κοντά στην γέφυρα Μουργκάνι .
Αιώνια να είναι η μνήμη τους ‘’
Ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών από τον Νικόλα Φιλάρετο έφορο εκδηλώσεων του ΣΙΜΕΑ και τον Απόστολο Μεταφτσή εγγονό του προαναφερόμενου αγωνιστή
1)Αφιέρωμα για τον Αλέκο Παπαπαγεωργίου εδώ . αξίζει να διαβαστεί.
2) Νεότερες έρευνες έδειξαν ότι υπήρχαν και άλλοι μόνιμοι αξιωματικοί από την περιοχή μας που προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ και σκοτώθηκαν σε μάχες .
Οι πέντε ανθυπολοχαγοί προήχθηκαν επ ανδραγαθεία μετά θάνατο στον βαθμό του Ταγματάρχη , με την υπ’αριθμό 58/1987 απόφαση του Γενικού Επιτελείου Στρατού .Μέχρι τότε δεν υπήρχαν για την πατρίδα.
ΕΛΑΣΟΜ Ελληνική Απελευθερωτική Στρατιωτική Οργάνωση Μαγνησίας
Περισσότερες φωτογραφίες στο fb
