ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΤΣΙΑΝΤΑΣ
Απελευθέρωση . Κατάθεση στεφάνου . Τον συνοδεύουν οι συναγωνίστριες Αλίκη Λομβέρδου και Άννα Κότα
Συμπληρωμένη αναδημοσίευση
Κείμενο: Απόστολος Κ. Αποστολάκης.
Όταν μιλάμε για Αντιστασιακούς μας έρχεται στο νου η εικόνα Αντάρτη με τα
φυσεκλίκια , τα τουφέκια, τα πιστόλια .Είναι η εικόνα που πέρασε στην συλλογική
μνήμη στους παλαιότερους αλλά και στους νεότερους που διαβάζουν την ιστορία της
κατοχής και της αντίστασης στα χρόνια 41-44.
Η οργανωμένη αντίσταση όμως δεν άρχισε από τους Αντάρτες του βουνού ,αλλά στις
πόλεις και στα εργοστάσια . Πρώτα ιδρύθηκε η Εργατική Αλληλεγγύη στις 28
Μα’ί’ου του 41 από το ΚΚΕ , το Εργατικό ΕΑΜ στις 16 Ιουλίου του 41 από τις αντιμεταξικές
συνδικαλιστικές οργανώσεις και μετά το ΕΑΜ και ο ΕΔΕΣ το Σεπτέμβριο του 41.
Αργότερα ιδρύθηκε και ο ΕΛΑΣ συγχωνεύοντας διάφορες ανταρτικές ομάδες που είχαν
βγει στο βουνό πριν ακόμα αποφασιστεί ένοπλη οργανωμένη δράση .
Η αντιστασιακή δράση ήταν κατά τη γνώμη μου πιο επικίνδυνη για τους ανθρώπους
των πόλεων παρά για τους αντάρτες του βουνού . >> Στο βουνό τον εχθρό τον
βλέπαμε και συνήθως εμείς είχαμε την πρωτοβουλία της έναρξης μάχης . Έτσι είναι
το αντάρτικο , χτυπάς, αιφνιδιάζεις και φεύγεις . Στην πόλη δεν είχαμε να
αντιμετωπίσουμε μόνο τους Ιταλούς και τους Γερμανούς , είχαμε και τους κρυφούς
χαφιέδες που μας κάρφωναν <<.
Λόγια που ειπώθηκαν σε αρκετές συζητήσεις που κάναμε με τον Αντώνη Πατσιαντά ,τον Μήτσο
Ρήγα , τον Βαγγέλη Πούλιο και άλλους πρώην Αντιστασιακούς Δημοτικούς
Συμβούλους, την εποχή που θητεύσαμε μαζί στο Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου .
Ήταν οι μέρες που είχε αναγνωριστεί από την κυβέρνηση του
ΠΑΣΟΚ η Εθνική Αντίσταση και υπήρχε όπως ήταν φυσικό έντονο το ενδιαφέρον και
πολλές οι συζητήσεις .
Ο Αντώνης Πατσιαντάς ήταν από πριν τον πόλεμο άνθρωπος της δράσης και της
προσφοράς . Συνδικαλιστής στον χώρο των Κλωστοϋφαντουργών διετέλεσε Πρόεδρος
του Σωματείου και μέλος της Γραμματείας του Εργατικού ΕΑΜ Βόλου. Ήταν
επιφορτισμένος στην οργανωτική δουλειά στα πλαίσια του Εργατικού ΕΑΜ που δρούσε
στις πόλεις και προσέφερε διάφορες υπηρεσίες . Στα συσσίτια , στην οργάνωση των
σωματείων ,στην ενημέρωση του Λαού, σε ότι είχε ανάγκη το αντιστασιακό κίνημα .
Μέχρι και απεργίες οργάνωσε μαζί με άλλους συνδικαλιστές στην διάρκεια της
κατοχής .
Πρώτο μέλημα των σωματείων ήταν η τροφή . Το εργοστάσιο της Κλωστοϋφαντουργίας
Παπαγεωργίου ο Πατσιαντάς και οι συντροφοί του κατόρθωσαν να το διατηρήσουν σε
λειτουργία και να πληρώνονται σε είδος και όχι σε χρήμα το οποίο δεν είχε καμία
αξία εκείνα τα μαύρα χρόνια .
Αρκετές φορές ο Αντώνης Πατσιαντάς έβαλε σε κίνδυνο την ζωή του . Κάποια μέρα
τον συνέλαβαν τα προδοτικά ΕΑΣΑΔ να έχει επάνω του καταλόγους των εργατών που
ήταν οργανωμένοι στο ΕΑΜ . Πανέξυπνος όπως ήταν δικαιολογήθηκε ότι ήταν
κατάλογοι εργατών του εργοστασίου Παπαγεωργίου που έπρεπε να ειδοποιηθούν για
να ξανανοίξουν το εργοστάσιο που είχε κλείσει για κάποιο διάστημα όπως ο ίδιος
είπε στην συνέντευξη που του πήρε η δημοσιογράφος –ερευνήτρια Νίτσα Κολιού.
Όπως περιγράφει στο ίδιο βιβλίο ένας άλλος δραστήριος Εαμίτης συνδικαλιστής ο Δημ . Σπινάσης, ο Πατσιαντάς ήταν υπεύθυνος για την διακίνηση του παράνομου τύπου στα εργατικά σωματεία.
Μετά την απελευθέρωση ο Αντώνης Πατσιαντάς ανέλαβε Αντιπρόεδρος του Εργατικού
Κέντρου Βόλου που είχε την έδρα του στην καπναποθήκη ΣΠΙΡΕΡ .Παρά το άσχημο
κλίμα της λευκής τρομοκρατίας που ακολούθησε μετά την συμφωνία της Βάρκιζας , ο
Αντώνης Πατσιαντάς πρωταγωνίστησε μαζί με άλλους συνδικαλιστές καταφέρνοντας να
δώσουν την πρωτιά με πολύ μεγάλο ποσοστό στην ΕΑΜΙΚΗ παράταξη στο Εργατικό
Κέντρο Βόλου. Τον Ιούνιο του 46 απολύθηκε από εργοστάσιο Παπαγεωργίου.
Για τις υπηρεσίες του στην πατρίδα στην διάρκεια της κατοχής, η Πολιτεία τον
(πλήρωσε) με εξορίες από το 1946-1951, στα νησιά Τρίκερι ,Ικαρία, Μακρόνησο .
Η κοινωνία όμως του Βόλου και της Μαγνησίας τον τίμησε με την εκλογή του στο
αξίωμα του Βουλευτή της ΕΔΑ –ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ το 1956. Επίσης τον εξέλεξε
αρκετές φορές στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Βόλου (επί Δημάρχων
Θ.Κλαψόπουλου και Μιχ. Κουντούρη) στο οποίο διετέλεσε και Πρόεδρος Δημοτικού
Συμβουλίου .
Οι ταλαιπωρίες του Αντώνη Πατσιαντά δεν τελείωσαν με την πρώτη πενταετή εξορία
. .
Εξορίστηκε ξανά στον Αη Στράτη το 59-60 επί Πρωθυπουργίας Κων. Καραμανλή και βέβαια στην περίοδο της Χούντας των
Συνταγματαρχών τον Απρίλη του 1967 μέχρι τέλους του 1970.
Για αρκετά χρόνια εξέδιδε την εφημερίδα της αριστεράς <<ΜΑΓΝΗΣΙΑ >>
την οποία έκλεισε η χούντα τον Απρίλιο του 1967.Φωτογραφικό υλικό από την
κυκλοφορία της εφημερίδας μου εμπιστεύθηκε ο γιός του Νίκος τον οποίο
ευχαριστώ ιδιαίτερα
Ο Αντώνης Πατσιαντάς γεννήθηκε στον Βόλο το 1914 και πέθανε στις 23-12-2007.
Πηγές : Οικογενειακό αρχείο , Νίτσα Κολιού,Λάζ Αρσενίου ,Αναμνήσεις Αφροδίτης Κουτρουλή 5ος
2021 (1)
1)
Αφιέρωμα για την Αφροδίτη Κουτρουλή >>https://simea2016.blogspot.com/2021/03/blog-post_35.html#more
2)
3) Εξορία Ικαρία 1948 ,δεύτερος από αριστερά
Δημαρχείο Βόλου 1992