ΔΟΞΟΠΟΥΛΟΣ ΕΩΡΓΙΟΣ
Τον Γιώργο Δοξόπουλο τον γνωρίζουμε πιο πολύ για την πολιτική του δράση σαν Δήμαρχο Νέας Ιωνίας Βόλου και σαν Βουλευτή της ΕΠΕΚ και του ΠΑΣΟΚ .
Πράγματι ήταν μεγάλη η προσφορά του Δοξόπουλου στην μεταπολεμική ζωή της Μαγνησίας . Το 1951 εκλέχτηκε βουλευτής Νομού Λάρισας με την ΕΠΕΚ του Νικολάου Πλαστήρα .Τότε αν και είχε ιδρυθεί ο νομός Μαγνησίας από το 1942,δεν είχε όμως ακόμα διαχωρισθεί εκλογικά και ήταν ενιαία εκλογική περιφέρεια με τον Νομό Λάρισας .
Βουλευτής εκλέχτηκε επίσης και με το ΠΑΣΟΚ το 1985 αλλά μετά από απόφαση του εκλογοδικείου έχασε την έδρα την οποία κέρδισε ο Βουλευτής της ΝΔ Αργύρης Φιλιπίδης.
Το 1955 εκλέχτηκε Δήμαρχος στον κόκκινο Δήμο της Νέας Ιωνίας Βόλου μέχρι το 1959.
Ο Γιώργος Δοξόπουλος όμως υπήρξε ένας πρωτοπόρος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης με σπουδαίο και πολυσχιδή ρόλο στις γραμμές του ΕΑΜ .
Ανήσυχος από τα νεανικά του χρόνια είχε πρωτοστατήσει το 1935 στην ίδρυση Σωματείου με τον τίτλο ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ και εκλέχτηκε πρόεδρος . Η δράση του σωματείου ουσιαστικά ήταν πολιτική και έδρασε κατά της Βασιλικής παλινόρθωσης.
Στον πόλεμο του σαράντα υπηρέτησε σαν ανθυπολοχαγός αφού ήταν απόφοιτος της Νομικής και ήδη Δικηγόρος .
Τις πρώτες μέρες της κατοχής και πριν ακόμα πέσει και η Κρήτη, μαζί με άλλους νέους του Βόλου τους οποίους αναφέρει ονομαστικά στην Νίτσα Κολιού , «Ντίνος Σαμαράς, Χαρίλαος Σισμάνης, Μαρία Ζωιτοπούλου,και Τάκης Χιωτάκης « δημιούργησαν ομάδα προκειμένου
να βοηθήσουν τους εξόριστους αριστερούς ( κύρια Κομμουνιστές) οι οποίοι κατόρθωσαν μέσα στην αναμπουμπούλα της κατάρρευσης να δραπετεύσουν από τα νησιά που τους είχε εκτοπίσει το Βασιλομεταξικό καθεστώς (1).
Παράλληλα βοηθούσαν και τους εγκλωβισμένους Άγγλους που δεν πρόλαβαν να αποχωρήσουν συντεταγμένα μετά την κεραυνοβόλα προέλαση των Γερμανών . Η ομάδα των νέων συνδέθηκε με τον Γραμματέα του παράνομου Θεσσαλικού ΚΚΕ Γιάννη Γουλιμάρη και έτσι άρχισε να οργανώνεται το ΕΑΜ στον Βόλο .
Όπως αφηγείται ο Δοξόπουλος, το ΕΑΜ θέλοντας από την αρχή να δώσει χαρακτηριστικά Παλαϊκού Μετώπου στην αντίσταση, πρότεινε για πρώτο αρχηγό της τοπικής οργάνωσης, τον βιομήχανο Ευάγγελο Γκλαβάνη ο οποίος όμως αρνήθηκε με διάφορες δικαιολογίες και αργότερα ήταν ο ίδιος που χρηματοδοτούσε μαζί με άλλους βιομήχανους του Βόλου τα
προδοτικά ΕΑΣΑΔ. Την ίδια άρνηση συνάντησαν και από τον Δημήτριο Σαράτση (αδελφό του διορισμένου Δημάρχου) ο οποίος είχε προοδευτικές θέσεις στις προηγούμενες δεκαετίες.
Λόγω του νεαρού της ηλικίας του, ο Δοξόπουλος πρωτοστάτησε στην ίδρυση τμήματος νέων του ΕΑΜ που αργότερα ονομάστηκε Θεσσαλικός Ιερός Λόχος και τον Φεβρουάριο του 43 συγχωνεύτηκε στην θρυλική ΕΠΟΝ .
Η δράση του Δοξόπουλου ήταν όπως είπαμε πολυσχιδής και θα απαιτούσε πολλές σελίδες για να την αναφέρουμε όλη. Ο ίδιος αν και έγραψε ένα αρκετά καλό βιβλίο για την εποχή, δεν γράφει για τον εαυτό του ,αφήνει τους άλλους να μιλήσουν . Η Νίτσα Κολιού αφιερώνει αρκετές σελίδες για την δράση του και υπάρχουν αναφορές γι’αυτόν από δεκάδες συναγωνιστές του στο χιλίων πεντακοσίων δίτομο βιβλίο.
Αναφέρουμε περιληπτικά την δράση του μέσω του Δικηγορικού συλλόγου στο επισιτιστικό πρόγραμμα του Εργατικού ΕΑΜ και της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ μαζί με την Μητρόπολη Δημητριάδος το Εργατικό Κέντρο Βόλου και τον Ερυθρό Σταυρό .
Στις 25 Μαρτίου του 42 η ομάδα και άλλοι ψυχωμένοι πατριώτες, οργάνωσαν σιωπηρή παρέλαση και κατάθεση στεφάνου στο μνημείο που ήταν τότε μπροστά στο σημερινό Δημαρχείο . Παράλληλα μία ομάδα νέων του ΕΑΜ έγραψε συνθήματα με ασβέστη στην άδενδρη τότε Γορίτσα .
ΕΑΜ –ΤΣΑΡΟΥΧΙ ήταν το σύνθημα όπως και σε όλη την Ελλάδα την μέρα αυτή αλλά η απειρία των νέων οδήγησε σε άσχημα αποτελέσματα . Οι Ιταλοί ακολούθησαν τα ίχνη του ασβέστη και συνέλαβε αρκετούς που είχαν κρυφτεί στις εγκαταστήσεις των τσιμέντων . Κάποιοι φυλακίστηκαν , κάποιοι στάλθηκαν όμηροι στην Ιταλία και ο Παναγιώτης Ρουκάς εκτελέστηκε αργότερα λόγω της συνεχιζόμενης δράσης του .
Μετά από προδοσία τον Οκτώβριο του 42, ανακρίθηκε από τους Ιταλούς για τις επαφές του που είχε με αξιωματικούς του στρατού και χρειάστηκε για κάποιους μήνες να καταφύγει στην Αθήνα για να γλυτώσει την σύλληψη. Γύρισε στον Βόλο τον Φεβρουάριο του 43 και άρχισε πάλι την δράση σε όποια καθήκοντα του ανέθετε το ΕΑΜ .
Ο Δοξόπουλος ανέλαβε αντιπρόσωπος του ΕΑΜ Βόλου στο αρχηγείο ανταρτών του ΕΛΑΣ που είχε δημιουργηθεί πριν λίγους μήνες στην Κερασιά Πηλίου . Πριν ανεβεί στο βουνό, το ΕΑΜ του ανέθεσε να έρθει σε επαφή με τον Διοικητή Ασφάλειας Βόλου Αγραφιώτη, ο οποίος ανταποκρίθηκε με θάρρος στην έκκληση της οργάνωσης για βοήθεια . Εκτός από τις πληροφορίες που έδινε για τους Ιταλούς και την δράση των Βλάχων Λεγεωνάριων (2), ο Αγραφιώτης βοήθησε πολύ και στην φυγάδευση όπλων της Ασφάλειας προκειμένου να μην τα πάρουν οι Λεγεωνάριοι .
Σημαντικό ρόλο είχε και στην στρατολόγηση στο ΕΑΜ μέρους της διοίκησης της Χωροφυλακής με τον Διοικητή Τζίβο και τους αξιωματικούς Αγδινιώτη, Σκαρδούτσο, ,Μιχαήλ.
Στην αναγκαστική σύμπτυξη των ανταρτικών δυνάμεων του Πηλίου στην Πίνδο τον Μάϊο του 43, ακολούθησε και αυτός με εκατοντάδες Μαγνησιώτες αντάρτες και για κάποιους μήνες έδρασε μαζί τους στην περιοχή Καλαμπάκας –Κουτσούφλιανης ( σημερινή ΠΑΝΑΓΙΑ) Μηλιά –Μέτσοβο.
Στον γυρισμό του στο Πήλιο μαζί με τον Λαρισαίο Διονύση Πίπιλα μετέφερε με κάρα κρυμμένα μέσα στο σανό, όπλα που είχαν ρίξει οι Άγγλοι με αεροπλάνα στην Πίνδο.
Πρωτοστάτησε στην συνθηκολόγηση και παράδοση των Ιταλών τον Σεπτέμβριο του 43
Όταν οι Γερμανοί άρχισαν τις προετοιμασίες για την εξόντωση των Εβραίων του Βόλου οι προσχωρήσαντες στο ΕΑΜ πατριώτες χωροφύλακες, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διάσωση τους . Με κίνδυνο της ζωής τους έβγαζαν πλαστές ταυτότητες και οι παράνομες οργανώσεις τους φυγάδευαν σε διάφορα χωριά του Πηλίου . Αρκετοί από τους Εβραίους συμπολίτες μας κατατάχτηκαν στον ΕΛΑΣ . Στην υπόθεση των πλαστών ταυτοτήτων σημαντικό ρόλο έπαιξε το καλλιγραφικό ταλέντο του Κώστα Μπελογιάννη ο οποίος έγινε γνωστός σαν έμπορος του Βόλου μεταπολεμικά και μέχρι το 1990.
Η δράση του Δοξόπουλου συνεχίστηκε σε πολλά καθήκοντα . Στις αρχές του 44 ανέλαβε υπεύθυνος καθοδήγησης περιοχής Τυρνάβου και αργότερα μετά την ψήφιση των πρώτων νόμων της ΠΕΕΑ, καθήκοντα Λαϊκής Δικαιοσύνης για την Ανατολική Θεσσαλία . Στην Αγιά δημιουργήθηκε με εισήγηση του Δοξόπουλου, Σχολή Αυτοδιοίκησης και Λαϊκής Δικαιοσύνης . Υπήρχε ανάγκη να επιμορφωθούν στελέχη για αυτούς τους κρίσιμους τομείς .
Η απελευθέρωση βρήκε τον Δοξόπουλο στην περιοχή της Λάρισας .
Μέχρι το καλοκαίρι του 46 παρά τις συνεχείς ενοχλήσεις των αρχών, μπορούσε να υπερασπίζεται τους συναγωνιστές του που έπεφταν θύματα της ακροδεξιάς λευκής τρομοκρατίας . Μετά ήρθε και η δική του σειρά .Εκτοπίστηκε στο Τρίκερι και στην Ικαρία για τέσσερα χρόνια ως «επικίνδυνος δια την καθεστηκυία τάξη».
Γεννήθηκε στην Μικρά Ασία το 1915 και πέθανε στον Βόλο το 1991.
Ο Δήμος Νέας Ιωνίας τον τίμησε με ονοματοδοσία σε μεγάλο δρόμο .
Σημείωση 1): Όσοι πολιτικοί κρατούμενοι ήταν στις φυλακές δεν κατόρθωσαν να ελευθερωθούν . Παραδόθηκαν στις Γερμανικές αρχές από τους μαυρόψυχους του Βασιλομεταξικού καθεστώτος. Αρκετές εκατοντάδες από αυτούς εκτελέστηκαν στην διάρκεια της κατοχής η πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες . Κάποιοι που νοσηλεύτηκαν στην Σωτηρία ως φυματικοί κατόρθωσαν να δραπετεύσουν .
2) Για την προδοτική δράση των Λεγεωνάριων εδώ >
Πηγές: Νίτσα Κολιού ( Άγνωστες πτυχές Κατοχής και Αντίστασης 2τ, Τυπο-φωτο-γραφικό πανόραμα 2τ , Λάζαρος Αρσενίου ,Γιώργος Δοξόπουλος ( Η δόξα και ο Γολγοθάς της Εθν. Αντίστασης), Γρηγ. Ρέντης, Αντώνης Α. Αντωνίου ,Θαν. Βογιατζής , Αλέξανδρος Καπανιάρης Αρχείο Βουλής,
Εξόριστοι
Βολιώτες στην Ικαρία. Κάτω : Δοξόπουλος Γιώργος,Δημητριάδης Λάκης,
Ρήγας Γιώργος,, Πιπικάκης Χρήστος, Ξάνθης Θαν, Πολυχρόνου Θαν.
Όρθιοι: 1ος Σπίνας ,3ος Χατζηδημητρίου Βασίλης,5ος Καλαφάτης Κώστ.6ος Τσιμπανούλης Γ, 8ος Σκοτινιώτης Νίκ.
Σημείωση : Σχεδόν σε όλες τις φωτογραφίες οι εξόριστοι και οι φυλακισμένοι παρουσιάζονται χαμογελαστοί . Ήταν μια συνηθισμένη πρακτική . Οι φωτογραφίες έπρεπε να μην δημιουργούν συναισθήματα στεναχώριας στους οικείους
Όρθιοι: 1ος Σπίνας ,3ος Χατζηδημητρίου Βασίλης,5ος Καλαφάτης Κώστ.6ος Τσιμπανούλης Γ, 8ος Σκοτινιώτης Νίκ.
Σημείωση : Σχεδόν σε όλες τις φωτογραφίες οι εξόριστοι και οι φυλακισμένοι παρουσιάζονται χαμογελαστοί . Ήταν μια συνηθισμένη πρακτική . Οι φωτογραφίες έπρεπε να μην δημιουργούν συναισθήματα στεναχώριας στους οικείους
Δημοτικό Συμβούλιο Νέα; Ιωνίας Βόλου 1955-1959 ,Στην Μέση ο Γιώργος Δοξόπουλος ,Από δεξιά 3ος ο Αλέκος Δημόπουλος, 4ος Γιώργος Σκλιάς
Μία από τις πλαστές ταυτότητες βγήκε για τον Ταγματάρχη , ήρωα του 731 στο Αλβανικό μέτωπο . Ο Κασλάς παρουσιάζονταν σαν Ιδ, Υπάλληλος προκειμένου να αποφεύγει τις υποχρεωτικές παρουσίες στην Ιταλική καραμπιναρία . Υπογραφή Αγδινιώτης
