ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ

 

Η αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά .

Γνωστά αλλά και αποσιωπημένα γεγονότα. 

 

 

Κείμενο : Απόστολος Κ.Αποστολάκης

Ημερομηνία ανεξίτηλη είναι στην μνήμη των Δημοκρατικών Ελλήνων η πρωτομαγιά του 44 .Για τους φίλους της ΕΑΜικής Αντίστασης είναι η δική τους Μεγάλη Παρασκευή
Οι σκλαβωμένοι Έλληνες ήξεραν εκείνες τις ανοιξιάτικες μέρες, ότι πλησίαζε η Ανάσταση της Ελευθερίας .
Η Ναζιστική Γερμανία είχε μπει στην τροχιά της ήττας . Οι Σοβιετικοί τους είχαν εκδιώξει από τα εδάφη τους και πλησίαζαν να ελευθερώσουν Πολωνία , Ρουμανία, Τσεχοσλοβακία , Βουλγαρία , Γιουγκοσλαβία.

Οι Δυτικοί σύμμαχοι , Βρετανοί , Αμερικάνοι , Γάλλοι , Καναδοί ,ετοιμάζονταν να κάνουν απόβαση στις Γαλλικές ακτές της Νορμανδίας .
Η Ιταλοί ήδη είχαν συνθηκολογήσει τον Σεπτέμβριο του 43 και οι μάχες για να ελευθερωθεί όλη η χώρα τους από τους Γερμανούς έφταναν στο τέλος.
Στην Ελλάδα με εντολή του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής τμήμα του οποίου ήταν ο ΕΛΑΣ , συνεχίζονταν οι αντάρτικες επιθέσεις ενάντια στα Ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Το επιτελείο του ΕΛΑΣ ήξερε ότι δεν μπορούσε να νικήσει τους Γερμανούς σε κατά μέτωπο μάχη . Αρκούνταν στο ανταρτικό δόγμα . Χτυπάς και φεύγεις .
Ήταν μια τακτική που ανάγκαζε τους Γερμανούς να διατηρούν στην Ελλάδα μεγάλες δυνάμεις . Ο Γερμανός ιστορικός Βαλεντίν Σνάϊντερ που μίλησε σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον Βόλο στις 30-5-18, τους υπολογίζει σε περίπου 170-180 χιλιάδες . Συνολικά υπολογίζει όλους τους Γερμανούς που πέρασαν από την Ελλάδα στην διάρκεια της κατοχής σε 280- 300 χιλιάδες.
Μία μάχη δολιοφθοράς ήταν και το χτύπημα του ΕΛΑΣ στους Μολάους Λακωνίας . Δύναμη του ΕΛΑΣ με διοικητή τον μόνιμο Υπολοχαγό Πεζικού Μανώλη Σταθάκη, επιτέθηκε σε διερχόμενη Γερμανική δύναμη Στην μάχη σκοτώθηκε ο Γερμανός Υποστράτηγος FRANZ KRECH και μερικοί ακόμα Γερμανοί. .
Tα αντίποινα των Γερμανών ήταν απίστευτης σκληρότητας Με διαταγή του ανώτατου διοικητή των Γερμανικών δυνάμεων, διατάχτηκε η δολοφονία 200 πολιτικών κρατουμένων Ελλήνων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου. Επρόκειτο για Κομουνιστές στην συντριπτική τους πλειοψηφία και μερικούς Τροτσκιστές. Αριστεροί στο συνολό τους οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν παραδοθεί από το καθεστώς Μεταξά στους Γερμανούς τον Απρίλιο του 41.
Όπως παρουσιάζεται από τις τότε εφημερίδες δεν ήταν μόνο οι διακόσοι του Χαϊδαρίου που εκτελέστηκαν . Τα Τάγματα Ασφαλείας στην Λακωνία του Λεωνίδα Βρεττάκου, είχαν σπεύσει να εκτελέσουν άλλους εκατό ΕΑΜίτες . Η ανακοίνωση στις εφημρίδες μιλάει για 100 Κομουνιστές όπως συνήθιζαν να χαρακτηρίζουν τους πατριώτες του ΕΑΜ οι Γερμανοί. Τελικά ήταν πάνω από 150 όταν καταμετρήθηκαν τις επόμενες μέρες.
Οι κρατούμενοι του Χαϊδαρίου από το προηγούμενο βράδυ είχαν καταλάβει τι θα συμβεί .
Όλο το βράδυ άρχισαν γλέντι με τραγούδια από όλες τις περιοχές της Ελλάδας . Ο σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης στην τελευταία του ταινία «Το τελευταίο σημείωμα « αποτυπώνει» με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο το γεγονός. Σελίδες θάρρους και αξιοπρέπειας γράφτηκαν τις τελευταίες ώρες πριν την εκτέλεση και δύσκολα τις βρίσκουμε σε άλλες στιγμές της πραγματικής Ελληνικής ιστορίας .
Την άλλη μέρα οι διακόσιοι οδηγήθηκαν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής . Όλοι τους άφησαν στο προαύλιο του Χαϊδαρίου τα ρούχα που δεν χρειάζονταν και κάποιοι άφησαν και σημειώματα για τους συγγενείς τους . Παραθέτουμε τρία τα πιο χαρακτηριστικά κατά γνώμη μας.

Ο Νίκος Μαριακάκης στο δικό του σημείωμα έγραψε: «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».
Ο Δημήτρης Σόφης: «Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα».
Ο Μήτσος Ρεμπούτσικας: «...Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ...».

Η ιστορία του Ναπολέοντα Σουκατζίδη δεν ήταν γνωστή στους περισσότερους. Δεν την μάθαμε στα σχολεία . Αρκετή κουβέντα έγινε γι’αυτόν μόνο μετά την προβολή της προαναφερόμενης κιν. ταινίας. Στον Σουκατζίδη ο οποίος σαν Γερμανομαθής έκανε χρέη διερμηνέα, χαρίστηκε η ζωή . Δεν το δέχτηκε γιατί έπρεπε να μπει άλλος στην θέση του. Προτίμησε να πεθάνει με αξιοπρέπεια .Και στον Αντώνη Βαρθολομαίο που εκτελούσε χρέη στρατοπεδάρχη χαρίστηκε η ζωή . Δεν το δέχτηκε και αυτός όπως ο Σουκατζίδης. Οδηγήθηκε στον θάνατο ηθικά όρθιος ..
Από τους αδικημένους της ιστορίας είναι ο Στέλιος Σκλάβαινας πρώην βουλευτής του ΚΚΕ γνωστός στην ιστορία από το γνωστό σύμφωνο Σοφούλη –Σκλάβαινα τον Φεβρουάριο του 36.
Ο Σκλάβαινας είχε υπογράψει δήλωση νομιμοφροσύνης στο καθεστώς Μεταξά χωρίς όμως να συνεργαστεί . Στην περίοδο του πολέμου φυλακίστηκε και παραδόθηκε στους Γερμανούς με 1800 ακόμη Κομουνιστές και Αριστερούς στις φυλακές της Ακροναυπλίας και εκτοπισμένους στα νησιά.
Μπορούσε και αυτός να σωθεί αν έκανε δήλωση αποκήρυξης του αγώνα . Λέγεται ότι είπε , «Πρόδωσα μια φορά το κόμμα μου δεύτερη φορά δεν το κάνω , ειδικά τώρα που ο αγώνας αφορά την πατρίδα».
Ο Στέλιος Σκλάβαινας δυστυχώς δεν αποκαταστάθηκε από το κόμματου όπως άλλοι δηλωσίες . Είναι άδικο και πρέπει να γίνει .Τουλάχιστον πρέπει να μνημονεύεται . Δεν πρόδωσε συντρόφους του δεν συνεργάστηκε με το Μεταξικό καθεστώς όπως έκαναν δύο άλλοι πρώην Κομουνιστές Βουλευτές . Ο Μανωλέας και ο Τυρίμος . Έδειξε αξιοπρέπεια. Συνάντησε τον θάνατο με θάρρος
Από την Αριστερά η θυσία των διακοσίων της Καισαριανής συνδέθηκε με την Πρωτομαγιά των συνδικαλιστικών αγώνων . Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν συνδικαλιστές και αγωνιστές της ζωής για καλύτερες συνθήκες εργασίας και περισσότερα Δημοκρατικά Δικαιώματα. Τους μνημονεύουμε με περηφάνια. Ίδια αξία έχει η θυσία και των άλλων εκτελεσμένων πατριωτών, όλων των εκτελεσμένων της κατοχικής περιόδου. Μνημονεύουμε και αυτούς . Αιώνια η μνήμη τους.
Πηγές :Θανάσης Χατζής, Βασίλης Μπαρτζιώτας, Στ’άρματα Στ’άρματα ,Περικλής Καπετανόπουλος, Γιώργος Πετρόπουλος, ΑΣΚΙ, Αφιερώματα εφημερίδων .
,